30.10.06

Οι χυλόπιτες της Μ.

Η Μ. είναι η μεγάλη της παρέας. Κι αυτή που με... έχει αναλάβει τώρα που χώρισα! Έχει αναλάβει να ακούει τη γκρίνια μου, να συμφωνεί με ό,τι λέω και φυσικά, το κυριότερο, να μη με αφήνει μόνη, να με βγάζει για καφέ, για ποτό μέχρι τελικής πτώσης, έξω γενικά!
Χτες λοιπόν είχαμε πάει σε ένα μπαράκι στη Ν.Σμύρνη. Από την αρχή είχα εντοπίσει έναν πιτσιρικά από το απέναντι τραπέζι που κοίταγε τη Μ. Αυτή δεν έδινε σημασία. Κάποια στιγμή λοιπόν που αποφάσισα να πάω στο μπάνιο ο τύπος βρήκε την ευκαιρία να πλησιάσει... Πριν προλάβει να πει καν "γεια", τον κοιτάει η Μ. από πάνω μέχρι κάτω και του λέει:
- Πόσο χρονών είσαι;
- Εεεε, 25... απαντάει αυτός.
- Εγώ είμαι 32. Και του κάνει και νόημα, κάτι σαν "ξου" με το χέρι!
Κόκκαλο ο πιτσιρικάς! Κι όπου φύγει φύγει!
Αυτή είναι η Μ. Κι οι χυλόπιτες της! Κι αυτό ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόμουν για να μου φτιάξει η διάθεση!

26.10.06

Μόλις χώρισα!

Να βγω να το γιορτάσω; Ή να πέσω πάλι σε κατάθλιψη; Να μείνω ένα μήνα με τις πυτζάμες μου; Να τσακίσω ένα οικογενειακό παγωτό; Να ζαλίσω για άλλη μια φορά τις φίλες μου; Να ακούσω τη συλλογή μου από μελαγχολικά τραγούδια; Να κοιτάζω τα (λίγα ευτυχώς) ενθύμια κι αυτής της σχέσης και να μελαγχολώ;



Ουφ! Έχει αρχίσει να γίνεται βαρετή αυτή η ιστορία! Δύο λύσεις υπάρχουν!

Λύση 1η: Τέλος οι άντρες! Αφού το ξέρω ότι θα πληγωθώ ξανά και ξανά γιατί επιμένω; Περνώ και μόνη μου καλά, τα καταφέρνω μια χαρά και στη χειρότερη... μήπως να το σκεφτώ να πάω με γυναίκα; Κάπου εδώ ίσως οι άντρες να σκεφτούν "μμμ..!"! Εγώ πάντως ακόμα σκέφτομαι: "μπα..."! ;-)

Οπότε πάμε στη Λύση 2η: Είναι λογικό το να χωρίζεις! Έτσι κι αλλιώς μόνο με έναν από αυτούς μπορείς να μείνεις στο τέλος μαζί! Οπότε κάνεις κουράγιο μέχρι να βρεις τον σωστό! Πάμε γι άλλα!

Ααααχ! Δεν ξέρω! Δεν αισθάνομαι έτοιμη να ξαναφάω τα μούτρα μου! Την έχω δει την ταινία! Και ξέρω το τέλος! Πόσες φορές πρέπει να πληρώσω το εισιτήριο ελπίζοντας ότι την επόμενη φορά θα τα καταφέρω;

Αλλά και πάλι η ζωή θα ήταν άδεια χωρίς τους άντρες! Και βαρετή! Ή μήπως θα ήταν γεμάτη χοντρές ευτυχισμένες γυναίκες; Μμμ...

Μην πάρετε στα σοβαρά τίποτε από αυτά που γράφω τώρα!

Τα νεύρα μου είναι κουρέλια! Γιατί; Γιατί δε μπορώ να κρατήσω τις αποστάσεις; Γιατί αφήνω τον εαυτό μου να ενθουσιαστεί;

Λοιπόν το αποφάσισα! Αυτή τη φορά δε θα τα βάψω μαύρα! (βασικά, τώρα που το σκέφτομαι, λέω να τα βάψω ξανθά! αύριο πάω κομμωτήριο!) Και θα βγω με τον Μ. που είναι τόσο γλυκός... Ίσως κάνω κι άλλη μια προσπάθεια με τον Β...

Και επαναλαμβάνω, αγνοήστε το συγκεκριμένο κείμενο! Σε τέτοιες κρίσεις θα έπρεπε να μου απαγορεύεται η χρήση του διαδικτύου!

24.10.06

Για ψώνια με τη Σ.


Γενικά αποφεύγω να πηγαίνω στα μαγαζιά με παρέα. Είμαι από τους ανθρώπους που ξέρουν από την αρχή τι θέλουν να αγοράσουν, μπαίνω σε ένα - το πολύ δύο - μαγαζιά, δοκιμάζω πέντε ρούχα, αγοράζω τα τρία (φοράω μόνο τα δύο τελικά!) και γυρίζω τρέχοντας σπίτι!

Ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο ευχαριστιέμαι τα ψώνια είναι η Μ.! Σε 20 λεπτά έχουμε ξεμπερδέψει και καθόμαστε για καφεδάκι! ;-)

Προχτές όμως έκανα μια εξαίρεση! Και πήγα στα μαγαζιά με τη Σ.! Σάββατο πρωί στην Ερμού! Ο χειρότερος εφιάλτης μου! Μπήκαμε και βγήκαμε σχεδόν σε όλα τα μαγαζιά! Κι όλα αυτά για να βρει ρούχα για τη χοροεσπερίδα!

Δοκίμασε χιλιάδες μπλουζάκια! Και μπολερό (μεγάλη εφεύρεση το μπολερό!)! Δοκίμασε ακόμη και φούστες! Και μπότες! Με τακούνι! Κι αφού γέλασα με την καρδιά μου βλέποντας την να στέκεται αμήχανη μπροστά στον καθρέφτη τραβώντας τη φούστα λίγο πιο χαμηλά ή να παραπατά προσπαθώντας να ισορροπήσει πάνω στις μαύρες γόβες των 160 ευρώ αναγκάστηκα να της πω τη γνώμη μου...

Βάλε κάτι μέ το οποίο να αισθάνεσαι άνετα! Όσο ωραία και να είναι αυτά που φοράς, αν φαίνονται δανεικά πάνω σου δε λέει! Όσο σέξυ κι αν είναι τα ρούχα σου, αν εσύ αισθάνεσαι άβολα δε θα μπορέσεις να το ευχαριστηθείς και να περάσεις καλά!

Δυστυχώς η Σ. μάλλον πήρε πολύ στα σοβαρά τη συμβουλή μου! Και πήγε στη χοροεσπερίδα με τζην και μακό! Τουλάχιστον πέρασε καλά! Α! Κι εγώ - βγήκα που βγήκα για ψώνια - αγόρασα ένα ζευγάρι παπούτσια, δυο μπλούζες κι ένα μπολερό! ;-)

21.10.06

Περί ορέξεως χυλόπιτα!

Σήμερα βγήκα με έναν φίλο για καφέ. Με τον συγκεκριμένο η αλήθεια είναι ότι πολύ συχνά τσακωνόμαστε... Για όλα τα ζητήματα! Και κυρίως για τα θέματα σχέσεων!

Η σημερινή του θεωρία ήταν ότι αν διαλέξεις την πιο "άσχημη" σε μια παρέα και της την πέσεις τότε αυτή δε θα έπρεπε να πει όχι! Γιατί εσύ λέει διαλέγεις αυτήν για να μειώσεις τις πιθανότητες απόρριψης. Κι αυτή φυσικά δε δικαιούται να σου ρίξει χυλόπιτα!

Τι λες ρε μ@λ@κ@; Επειδή δεν είμαι ωραία για τα γούστα σου σημαίνει πώς δεν έχω δικαίωμα επιλογής; Θα πρέπει να πω δηλαδή κι ευχαριστώ που με διάλεξες σαν λύση ανάγκης; Τι ρατσιστική αντίληψη είναι αυτή;

"Βέβαια", συνεχίζει ακάθεκτος! "Αν σου την πέφτει ένας άντρας κάθε δυο χρόνια δεν έχεις την πολυτέλεια να πεις και όχι!".

Περιττό να σας πω ότι δεν καταφέραμε να συμφωνήσουμε! Ίσα ίσα που τσακωθήκαμε και για δυο τρία ακόμα πραγματάκια! Μια χαρά! Είχα μεγάλη ανάγκη να ξεσπάσω κάπου! ;-)

"Εμ βέβαια! Τι άλλο περίμενες να ακούσεις από αυτόν; Πού πας και τους βρίσκεις όλους αυτούς ρε κοπέλα μου;", γκρινιάζει η Ν. "Να τον πιάσεις και να του πεις ότι το ωραίο είναι υποκειμενικό! Κι ότι αυτή που αυτός θεωρεί μπάζο μπορεί κάποιος άλλος να τη βρίσκει θεά!".

Αυτό ομολογουμένως ήταν ένα επιχείρημα που δεν μου πέρασε από το μυαλό... Ούτε βέβαια μου πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί κάποιος να μου μιλάει στο μπαρ όχι γιατί με γουστάρει αλλά γιατί με θεωρεί πιο άσχημη και άρα πιο εύκολο στόχο από τη διπλανή μου!

Ελπίζω πάντως να μη σκέφτεστε έτσι όλοι οι άντρες! Κάτι τέτοιο δε θα έκανε και μεγάλο καλό στην αυτοπεποίθηση μου! Χε χε!

20.10.06

Αυτός, αυτή κι η μητέρα του

Η Ε. κι ο Χ. είναι μαζί εδώ και πολλά πολλά χρόνια... Και φυσικά αυτή έχει γνωρίσει και τους φίλους του, και την αδερφή του και τους γονείς του, μέχρι και γιαγιάδες, παππούδες, θείους και ξαδέρφια! Και έχει με όλους πολύ καλές σχέσεις! Με όλους είπα; Ναι, καλά! Η... μέλλουσα πεθερά δεν εγκρίνει βλέπετε την υποψήφια νύφη! ;-)

Η κυρία Μαρία καταλαβαίνετε, είναι μια κλασσική ελληνίδα μάνα! Καμιά κοπέλα δεν είναι αρκετά καλή για τον κανακάρη της! Καμία δε θα μπορέσει να τον αγαπήσει όσο αυτή! Να τον περιποιείται όπως αυτή! Να του φτιάχνει τα φαγητά που του αρέσουν, να του πηγαίνει και τις παντόφλες!

Τον πρώτο καιρό έκανε τα πάντα για να τους χωρίσει. Το παιδί έπρεπε να κοιτάξει τα διαβάσματα και τις σπουδές του! Κι όχι να τρέχει πίσω από τις φούστες της κάθε μίας!

Κάποια στιγμή βέβαια συνειδητοποίησε ότι ο γιος της έγινε ολόκληρος άντρας και δε μπορεί πια να τον βουτάει από το αυτί και να του απαγορεύει να "κάνει παρέα" με τα κοριτσάκια!

Το πήρε λοιπόν απόφαση κι έβαλε νέο στόχο: να φέρει την Ε. στα μέτρα της! Ξεκίνησε με τα βασικά: Η γυναίκα πρέπει να είναι σεμνή και υπάκουη! Να είναι καλή νοικοκυρά! Και φυσικά να είναι καλή μαγείρισσα! Και δως του οι συνταγές μαγειρικής και τα ιδιαίτερα μαθήματα στην κουζίνα! Έτσι ανοίγεις φύλλο! Και του Χ. μου του αρέσουν τα σαρμαδάκια, ξέρεις να φτιάχνεις σαρμαδάκια; Α! Και να σου πω και πως φεύγει ο λεκές από σοκολάτα...



Σήμερα η Ε. γύρισε έξαλη! Η "πεθερούλα" της της έκανε δώρο μια ποδιά! Και της είπε σκουντώντας την χαϊδευτικά: "Η θέση της γυναίκας έτσι κι αλλιώς είναι στην κουζίνα! Τι να τα κάνεις κόρη μου τα πτυχία; Τον άντρα δεν τον κρατάς μ' αυτά! Με το μουσακά σου τον κρατάς!" και της έκλεισε και το μάτι!

Τι να πω; Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, δεν θα άντεχα... Θα είχα τσακωθεί προ πολλού! Ή μάλλον θα είχε αγανακτήσει η κυρία Μαρία με την πάρτη μου! Σήμερα πάλι έκαψα μια ομελέτα!

18.10.06

Δεν θα 'ταν η βροχή να πέφτει αν δεν μας έβρεχε μαζί

Τι γίνεται όταν αρχίζεις να νιώθεις έτσι;
Όταν συνειδητοποιείς ότι δέθηκες πιο πολύ από ότι θα ήθελες;
Όταν διαπιστώνεις ότι η πανοπλία που φόρεσες έχει τρυπήσει;
Κι έχεις για άλλη μια φορά πέσει με τα μούτρα;
Και δυστυχώς κινδυνεύεις για άλλη μια φορά να φας τα μούτρα σου;

Εξαιρετικά αφιερωμένο... Αν και δε θα 'θελα...

Δεν θα 'ταν σήμερα Δευτέρα αν δεν ξυπνούσαμε μαζί
Δεν θα 'χε όνομα η μέρα αν δεν της έδινες εσύ
Δεν θα 'ταν η βροχή να πέφτει αν δεν μας έβρεχε μαζί
Δεν θα 'χα εικόνα στο καθρέφτη αν δεν με κοίταζες εσύ

Όσα τραγούδια και να γράψω πάλι τον ήχο σου θα ψάξω
Κι όση αγάπη σου 'χω στείλει είναι από μένα τον Βασίλη

Δεν θα 'ταν τ' όνειρο δικό μου αν δεν κοιμόμαστε μαζί
Δεν θα 'χε φως το γόητρο μου αν δεν με φώτιζες εσύ
Δεν θα 'ταν η φωνή δική μου αν δεν μιλούσαμε μαζί
Δεν θα 'χε ιδρώσει η μουσική μου αν δεν την άκουγες εσύ

15.10.06

Οι φίλοι του φίλου μου

Χτες βγήκα για πρώτη φορά με τους φίλους του Κ... Ειλικρινά, τόσο άγχος δεν είχα ούτε στο πρώτο ραντεβού με τον ίδιο! Μόνο ίσως στις πανελλήνιες... Αλλά και πάλι, το χτεσινό ήταν απίστευτο!
Η Ε. είχε έρθει από το σπίτι για καφέ και με βρήκε μπροστά στη ντουλάπα. Δε μπορούσα με τίποτε να αποφασίσω τι να βάλω! Τι ρούχα, τι παπούτσια, πως να φτιάξω τα μαλλιά μου, να βαφτώ ή όχι! Και φυσικά γέλαγε! Αυτή βλέπετε έχει γνωρίσει εδώ και χρόνια τους φίλους του Χ. Οι περισσότεροι πλέον έχουν γίνει και δικοί της φίλοι. Οπότε δε μπορούσε να με καταλάβει...
Αισθανόμουν σα να δίνω ξανά προφορικά για το Proficiency! Ότι θα με καθήσουν στη μέση, θα με κοιτάξουν από πάνω μέχρι κάτω, θα με ανακρίνουν, θα με περάσουν από κόσκινο και μετά θα δώσουν ή όχι την έγκριση τους, το βαθμό τους!
Όταν φτάσαμε στην καφετέρια που ήταν τα παιδιά, ο Κ. μου είπε τόσο γρήγορα όλα τα ονόματα που δεν πρόλαβα να τα συγκρατήσω. Πάσχιζα να συνδιάσω πρόσωπα με ονόματα και ιστορίες που είχα ακούσει αλλά ήταν αδύνατο. Αισθανόμουν πραγματικά σαν ψάρι έξω από το νερό! Στριφογυρνούσα στην καρέκλα και σκεφτόμουν κάτι έξυπνο να πω, έναν τρόπο να μπω στην κουβέντα. Και - πιστέψτε με! - ποτέ δεν είχα τέτοιου είδους πρόβλημα! Είμαι κοινωνικό άτομο και το μπλα-μπλα είναι το δυνατό μου σημείο. Αλλά τώρα είχα μπλοκάρει!
Δεν θυμάμαι πότε σταμάτησα να απαντάω μονολεκτικά και σαν να δίνω συνέντευξη για δουλειά. Ίσως να ήταν όταν ο Κ. μου έπιασε το χέρι κάτω από το τραπέζι. Ή όταν ο κολλητός του γέλασε με κάποια ατάκα μου. Ή όταν... Αλήθεια! Δε θυμάμαι! Απλά κάποια στιγμή ένιωσα άνετα! Σαν κάποιος να έσβησε τη λάμπα του ανακριτή που μέχρι εκείνη την ώρα με τύφλωνε! Και χαλάρωσα... Και πέρασα πάρα πολύ ωραία με τα παιδιά!
Τώρα βέβαια περιμένω τα... αποτελέσματα της εξέτασης, αλλά είναι όπως όταν ξέρεις ότι πέρασες το μάθημα και απλά δεν είσαι σίγουρος αν πας για τη βάση ή για βαθμό! ;-)

10.10.06

Αν ο έρωτας περνάει από το στομάχι...

...εγώ θα μείνω στο ράφι!


Χτες το βράδυ θα ερχόταν ο Κ. από το σπίτι! Οπότε είχα ξεκινήσει από το πρωί τις ετοιμασίες! Συμμάζεψα, σκούπισα, σφουγγάρισα. Γέμισα το ψυγείο. Άναψα κεράκια. Έφτιαξα και την κατάλληλη playlist για ένα χαλαρό δείπνο... Και ήρθε η ώρα να ετοιμάσω και το δείπνο!

Κάπου εδώ πρέπει να σας ενημερώσω ότι... ότι... να... δεν είμαι και τόσο καλή μαγείρισσα. Για την ακρίβεια, ξέρω τα απολύτως βασικά. Και μερικές φορές αποτυγχάνω και σ' αυτά! Άσε που δεν είναι και τόσο καλή ιδέα να φτιάξεις μακαρόνια ή ομελέτα στον επί 1,5 μήνα γκόμενο σου που έρχεται σπίτι σου για πρώτη φορά...

Οπότε αποφάσισα να φτιάξω τη σπεσιαλιτέ μου! Ριζότο με λαχανικά και χοιρινό με γλυκόξινη σάλτσα! Κι αγόρασα και spring rolls από το σούπερ μάρκετ για να συμπληρώσω το μενού!

Επιστράτευσα λοιπόν όλη μου την τέχνη και κλείστηκα στην κουζίνα! Θέλετε λεπτομέρειες; Δε θα σας κάνω τη χάρη! Θα σας πω μόνο ότι παρότι πέρασα 3,5 ώρες γυρνώντας σαν τρελή μες στην κουζίνα απέτυχα παταγωδώς! Το ρύζι παραέβρασε, το κρέας - δεν ξέρω τι έκανα στραβά - έγινε πολύ σκληρό, τα spring rolls άρπαξαν λίγο... Και σίγουρα τίποτε δεν είχε την καλύτερη εμφάνιση!

Μισή ώρα πριν έρθει ο Κ. ήμουν ακόμα με τις φόρμες και την ποδιά της κουζίνας κοιτώντας τρία απογοητευτικά πιάτα... Τα έβαλα λοιπόν σε ένα τάπερ (σε μια κρίση λιγούρας ακόμη κι αυτά τρώγονται...), παρήγγειλα κινέζικο και μπήκα να κάνω ένα μπάνιο!

Ευτυχώς είμαι (ή ελπίζω ότι είμαι) καλή σε άλλα πράγματα! ;-)

6.10.06

Η σμίκρυνση!


Μέχρι τώρα θεωρούσα την περίοδο της εξεταστικής τελείως μα τελείως ακατάλληλη για γκομενοδουλειές και γκομενογνωριμίες! Ξέρετε τώρα, όταν ανεβαίνεις στη σχολή με μαύρους κύκλους από την αϋπνία (γιατί φυσικά αποφάσισες τελευταία στιγμή να διαβάσεις), με κόκκινα μάτια, με τα γυαλιά (γιατί είπαμε, από την αϋπνία δεν μπορείς να βάλεις φακούς), με τις φόρμες και με την χειρότερη δυνατή διάθεση και ψυχολογία, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να βρεις άντρα! Ούτε τη διάθεση να βρεις άντρα εδώ που τα λέμε!
Έλα όμως που υπάρχει πάντα η Α. για να καταρρίπτει όλες μου τις θεωρίες! Ακόμη κι αυτή, σε περίοδο εξεταστικής, ανεβαίνει άβαφη, με γυαλιά και αλογοουρά στη σχολή... Αλλά παρ' όλα αυτά πάλι κατάφερε να βρει γκόμενο! Αυτή τη φορά στο φωτοτυπάδικο έξω από το ΠΑ.ΠΕΙ.!
Είχε πάει πρωί πρωί με το βιβλίο να βγάλει όλα τα sos διαγράμματα σε σμίκρυνση. Κι εκεί που περίμενε στην ουρά, της έπιασε την κουβέντα ένας τύπος! Κι αυτός κρατώντας το ίδιο βιβλίο! Όχι μόνο λοιπόν μοιράστηκαν το ίδιο ψαλίδι κι έκοψαν παρέα τα σκονάκια τους, όχι μόνο κάθησαν δίπλα δίπλα στο αμφιθέατρο, όχι μόνο "συνεργάστηκαν" καθ' όλη τη διάρκεια της εξέτασης, έχουν και ραντεβού το Σάββατο!
Λέτε αύριο κι εγώ πριν δώσω να πάω για φωτοτυπίες;