29.9.07

Παραδίδονται ιδιαίτερα μαθήματα...

...σε επίδοξα καμάκια!

Καθηγητής: ο Γ.! (βλ. εδώ και εδώ)
Αμοιβή: το τηλέφωνο της αδερφής σας, ξαδέρφης σας ή και θείας σας αν κρατιέται καλά!

Αυτό το παιδί συνήθως με εκνευρίζει με τις φαλλοκρατικές απόψεις του... Και τις απαράδεκτες θεωρίες του!
Αυτή τη φορά όμως τον παραδέχτηκα!

Χτες το απόγευμα περπατούσαμε στο κέντρο όταν μου έδειξε μια κοπελιά. Ψηλή, ξανθιά, με σώμα μοντέλου! Έτρεχε με μικρά χαριτωμένα βηματάκια, κουνώντας το μικροσκοπικό τσαντάκι της, για να προλάβει ένα ταξί! Δε μεταφερω κατά λέξη το σχόλιο του αλλά το νόημα νομίζω το πιάσατε! ;-)
Κι εκεί που ετοιμάζομαι να συμφωνήσω μεν για το ότι η κοπελιά ήταν θεά και να τον βρίσω για άλλη μια φορά για τον τρόπο που μιλάει για τις γυναίκες... αρχίζει να τρέχει!
Η κοπελιά εν τω μεταξύ είχε ήδη μπει στο ταξί.
Πλησιάζει ο φίλος μου, σκύβει στο παράθυρο και λέει στον ταξιτζή (με ύφος):
- Να την προσέχεις, έτσι; Έχω σημειώσει τον αριθμό της πινακίδας σου!
Και γυρνώντας στην κοπελιά:
- Να με πάρεις τηλέφωνο όταν φτάσεις, ok;
Και της δίνει ένα χαρτάκι με το κινητό του!
Η κοπελιά - και ο ταξιτζής - έπαθαν λίγο την πλάκα τους! Το χαρτάκι όμως το πήρε! Και χαμογέλασε κιόλας!
Αυτό το παιδί δεν παίζεται!



Στο θράσος παίρνει: 10
Εκτέλεση: επίσης 10
Εφευρετικότητα: 10 με τόνο!

Ενδιαφέρεται κανείς για ιδιαίτερα;

Υ.Γ.1 Μα, καλά, κι αυτός έχει πάντα πρόχειρο το κινητό του να το μοιράζει στις γκόμενες; Οργανωμένος! Τι να πεις...
Υ.Γ.2 Έχουν ραντεβού σήμερα το βράδυ... ;-)

24.9.07

Αποτυχημένα καμάκια - μέρος B

Αν και, όπως έχω ξαναπεί, η Ν. δεν κάνει ποτέ κινήσεις και περιμένει τους άντρες να της έρθουν ουρανοκατέβατοι, έχει κάνει κι αυτή μερικές προσπάθειες... Ακολουθεί η πιο πρόσφατη αποτυχία της!

Ο Β. είναι συνάδελφος του αδερφού της. Κι ένα φεγγάρι είχε φάει ένα κόλλημα μαζί του. Το δύσκολο βέβαια ήταν το να τον βλέπει. Γιατί ούτε ιδιαίτερη παρέα έκανε με τον αδερφό της (που, και να έκανε, δε νομίζω ότι ο αδερφός της θα τη βοηθούσε κιόλας), ούτε μπορούσε να πηγαίνει και κάθε τόσο στη δουλειά... Χρειαζόταν λοιπόν μια καλή ευκαιρία να τον δει κάπου, εκτός δουλειάς, και μόνο του!
Αν και ο αδελφός της Ν. ασχολείται με τα pc, ποτέ δε βοηθάει την αδερφή του. Κι ενώ γενικά τον βρίζει γι αυτό, στη συγκεκριμένη περίπτωση της ήρθε γάντι! Είχε - επιτέλους - αγοράσει ένα dvd recorder για τον υπολογιστή της και, φυσικά, δεν είχε ιδέα πως να το συνδέσει! Και σε ποιον είπε τον πόνο της; Μα, φυσικά στον Β.! Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα φώναζε εμένα... Οπότε σε αυτήν την περίπτωση μου ήρθε κι εμένα κουτί η όλη ιστορία!
Την προηγούμενη του "όχι ραντεβού" είχαμε βγει με την Ν. και μάλιστα με είχε κεράσει κιόλας (πάλι φάση αφραγκιάς περνούσα) γιατί ήταν πολύ περήφανη για τον εαυτό της! Και περίμενε να της πω και συγχαρητήρια που είχε... ξεπεράσει τον εαυτό της κι είχε προτείνει ΑΥΤΗ σε άντρα να βρεθούνε!
Την επόμενη δεν είχε κέρασμα...
Γιατί, ναι, ο Β. ήρθε σπίτι της. Κι έμεινε και τρεις ώρες! (κι εγώ περίμενα σα βλάκας πάνω από το τηλέφωνο να μάθω τις εξελίξεις) Αλλά... Αλλά της έφτιαξε τον υπολογιστή, της σύνδεσε το dvd player, της εγκατέστησε και το Nero και... έφυγε!
Εγώ - και η Α. και η Ε. και η Μ. - επιμένουμε ότι αυτή δεν του έδωσε κανένα πάτημα.
Η Ν. πάντως το θεωρεί χυλόπιτα! Μα, να έρθει σπίτι και να της φτιάξει το Pc; Γι αυτό τον κάλεσε;;;

22.9.07

Αποτυχημένα καμάκια - μέρος Α

Η εποχή του νυμφοπάζαρου, η εποχή που η πρώτη κίνηση ήταν "προνόμιο" των ανδρών έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Οι γυναίκες έχουν πάψει να περιμένουν άβουλα στο μπαλκόνι το διακριτικό κόρτε κι έχουν αναλάβει ρόλο κυνηγού! Αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, κάνουν κινήσεις, κάνουν Την Κίνηση...
Στην παρέα μας η κυνηγός είναι αναμφισβήτητα η Μ.! Ε, μετά από τριαντατόσα χρόνια σε αυτόν τον πλανήτη κατάλαβε ότι δε μπορείς να περιμένεις και να αφήνεις τα πάντα στην τύχη τους! Κι ακόμα χειρότερα, στους άντρες! Η Α. είναι η πιο θρασύς και σίγουρα η πιο αποτελεσματική. Εμένα με κατηγορούν ότι είμαι η πιο χύμα κι η πιο θαρραλέα... Η Ν. πάντως εξακολουθεί να είναι της λογικής "πέσε πίτα να σε φάω"...
Η αλλαγή αυτή στους ρόλους έχει φυσικά και τις συνέπειες της. Οι οποίες δεν είναι άλλες από τις αναπόφευκτες χυλόπιτες! Μερικές από αυτές έχω σκοπό να σας διηγηθώ παρακάτω...



Ζzzzzz...

Ο Ν. μου άρεσε αρκετό καιρό... Και συνεχώς έψαχνα μια αφορμή να κάνω κάποια κίνηση. Η ευκαιρία επιτέλους μου δόθηκε σε μια ημερήσια εκδρομή! Θα πηγαίναμε στην Πάτρα με αμάξι, οπότε κανόνισα να καθήσουμε κι οι δύο στο πίσω κάθισμα! Κι είχα σχεδιάσει κάποια στιγμή να... κάνω ότι με παίρνει ο ύπνος! Στον ώμο του! Το σχέδιο ήταν απλό και σατανικό! Τώρα έπρεπε απλά να περιμένω την κατάλληλη ευκαιρία!
Πηγαίνοντας, δυστυχώς, δεν έκατσε η φάση... Περάσαμε βέβαια πολύ ωραία, γελάσαμε, συζητήσαμε για βιβλία, μουσική, και γενικά το κλίμα ήταν καλό! Αλλά ευκαιρία να με... πάρει ο ύπνος δε βρήκα! Δεν πειράζει. Θα δοκίμαζα στην επιστροφή.
Στην επιστροφή καθήσαμε πάλι κι οι δυο πίσω. Βάλαμε μουσική και ψιλοπιάσαμε και το τραγούδι. Παρά τη ζώνη που με εμπόδιζε αρκετά, κατάφερα να γυρίσω προς το μέρος του. Ξεκίνησα να χτυπάω τα δάχτυλα στο ρυθμό πάνω στο πόδι μου. Και σύντομα τα μετέφερα στο δικό του. Με το χέρι μου πια πάνω στο πόδι του ήταν ώρα να περάσω στο δεύτερο μέρος του σχεδίου! Σιγά σιγά το χέρι μου έμεινε ακίνητο. Έγειρα το κεφάλι μου στον ώμο του. Κι έκανα πως αποκοιμήθκα!
Όλα καλά μέχρι εδώ! Το πρόβλημα όμως είναι ότι... με πήρε πράγματι ο ύπνος! Και ξύπνησα καμιά ωρίτσα αργότερα, ακόμα στην αγκαλιά του. Με το χέρι μου ακόμα πάνω στο πόδι του. Ή, για την ακρίβεια, λίγο πιο ψηλά... Ο Ν. μάλιστα είχε ρίξει το μπουφάν του πάνω στα πόδια του. Καλύπτοντας και το χέρι μου.
Προσπάθησα να θυμηθώ. Προσπάθησα να καταλάβω από τις αντιδράσεις του τι έγινε. Δεν έβγαλα άκρη.
Η φάση έληξε άδοξα... Και με άφθονο δούλεμα από τα κορίτσια!

19.9.07

Τι εννοείς;

Ο κολλητός μου αυτόν τον καιρό γουστάρει μια συμφοιτήτρια του. Από αυτές τις μικροκαμωμένες, χαριτωμένες και - πολύ - χαζοχαρούμενες! Γενικά η φάση πάει πολύ καλά, πολύ συχνά μετά το μάθημα φεύγουν μαζί, έχουν πάει και κανά δυο φορές για καφέ. Και χτες της έκανε και μάθημα! Ναι, της εξηγούσε κάτι ασκήσεις ανάλυσης! ;-)
Που είναι το πρόβλημα, θα μου πείτε; Το πρόβλημα είναι ότι η αγαπημένη ατάκα της κοπελιάς είναι το "Τι εννοείς;"! Εννιά στις δέκα φορές δεν καταλαβαίνει τι της λέει! Ή τουλάχιστον όχι με την πρώτη...


Ειδικά χτες που προσπαθούσε να της εξηγήσει τα πεδία ορισμού είχε παρει μια έκφραση απόλυτου πανικού και τον κοιτούσε λες και μιλούσε κινέζικα!
Ακόμη λοιπόν κι αν η τύπισσα πληρεί τις προϋποθέσεις εμφάνισης - και με το παραπάνω σύμφωνα με τον κολλητό - το IQ της είναι μάλλον επικίνδυνα χαμηλό...
Άκουσα λοιπόν διάφορες αμπελοφιλοσοφίες και φαλλοκρατικές κακίες όπως "για να τη βγάζω βόλτα να τη δείχνω είναι τέλεια" αλλά "πώς θα παρουσιάσω τέτοιο βούρλο στην παρέα μου;"! Ανέλυσε με τις ώρες τους προβληματισμούς του. Αγνόησε παντελώς το κήρυγμα μου περί πιο σοβαρών κριτηρίων στην επιλογή συντρόφου. Και κατέληξε ότι αύριο θα κάνει το οριστικό τεστ: θα της πει ένα ανέκδοτο! Κι αν απαντήσει πάλι "τι εννοείς;" θα παραιτηθεί!

18.9.07

Με το μαλλί μπανάνα

Ή αλλιώς: τι έγινε την Παρασκευή!

Γενικά, όποτε έχουμε ραντεβού, περνάμε πολύ περισσότερη ώρα απ' ότι συνήθως για να ετοιμαστούμε. Προσέχουμε κάθε λεπτομέρεια. Θέλουμε τα πάντα να είναι τέλεια! Ή τουλάχιστον έτσι συνηθίζεται, έτσι θα έπρεπε...
Εγώ προσωπικά δεν τα πάω πολύ καλά με αυτές τις ετοιμασίες. Με αγχώνουν. Αυτή τη φορά βέβαια το παράκανα. Θα ερχόταν σπίτι μου ο Μ., το παιδί από τη δουλειά που μου άρεσε. Και, λίγο γιατί βαριόμουν, λίγο γιατί άργησα να ξυπνήσω και λίγο γιατί θεωρούσα καμένη τη φάση, δεν είχα κάνει καμία ετοιμασία... Του άνοιξα την πόρτα φορώντας το τριμένο μακό που έχω για πιτζάμα κι έχοντας το μαλλί πιασμένο μπανάνα, στερεωμένο με ένα μολύβι! Και το τονίζω αυτό γιατί το μαλλί δεν το μαζεύω ούτε όταν είμαι με τα κορίτσια...


Παρά την απαράδεκτη κυριολεκτικά εμφάνισή μου, το γεγονός ότι το σπίτι είχε το χάλι του το μαύρο κι ότι ο Μ. έπρεπε να περιμένει να πλύνω πρώτα κανά δυο ποτήρια για να του φτιάξω επιτέλους καφέ, το "όχι ραντεβού" μας πήγε πάρα πολύ καλά! Κι όπως έγραψα και στο προηγούμενο ποστ, καταλήξαμε να φιλιόμαστε!
Ίσως τελικά ο λόγος που πήγαν όλα καλά να ήταν ακριβώς αυτός! Το γεγονός δηλαδή ότι δεν είχα αγχωθεί! Δεν είχα περάσει ώρες μπροστά στη ντουλάπα προσπαθώντας να αποφασίσω τι να βάλω. Δεν είχα αναλύσει και ξανααναλύσει με τα κορίτσια το τι θα πω και τι θα κάνω. Το αν θα καθήσω στον καναπέ ή στο κρεβάτι. Το αν θα του πετάξω κανένα υποννοούμενο ή όχι.

Όταν διηγήθηκα τη φάση στα κορίτσια η Ε. μου έδωσε συγχαρητήρια, η Ν. ρώτησε τρεις φορές "μα, με το μαλλί μπανάνα;", η Μ. κοίταξε την Α. με ύφος "τι έχεις να πεις τώρα;" κι η Α... Η Α. μου έκανε για άλλη μια φορά κήρυγμα περί θηλυκότητας! Κι ότι αν είχα κάνει τον κόπο να ετοιμαστώ (κοινώς να ξυρίσω και τα πόδια μου) τώρα θα είχα κάνει και σεξ! Γαμώ το! Μου τη δίνει η Α. όταν έχει δίκιο...

10.9.07

Η μέρα που όλες παραλίγο να κάνουμε σεξ!

Σάββατο πρωί, στο σπίτι της Ε.! Ξαπλωμένες στις μαξιλάρες η Α., η Ν., η Σ., η οικοδέσποινα και φυσικά η αφεντιά μου... Κι έχουμε όλες νεύρα! Απίστευτα!
- Καλά, περίοδο έχετε όλες; μας κορόιδευε ο Χ. πριν τον ξαποστείλουμε για να πούμε τα δικά μας.
Η Παρασκευή νομίζω ότι και επισήμως πρέπει να ονομαστεί "η μέρα που όλες παραλίγο να κάνουμε σεξ"! Για την Μ. βέβαια δεν το έχουμε εξακριβώσει ακόμα γιατί είναι στα Κουφονήσια και δεν έχει σήμα. Ελπίζω να μην την έπιασε η κατάρα της παρέας βέβαια...
Ιστορία νούμερο 1. Η Σ.! Σε κάποιο σχόλιο πρέπει να το έγραψα, τεσπα, ξεμπέρδεψε από την κατά φαντασίαν σχέση της κι είναι τώρα με ένα άλλο παιδί. Με το οποίο είναι τρελά ερωτευμένη! Κι είχε μάλιστα αποφασίσει την Παρασκευή να... ε, καταλαβαίνετε τι να! Η Α. την είχε εφοδιάσει προφυλακτικά, η Ε. συμβουλές, η Ν. την είχε βγάλει για ψώνια και εγώ νομίζω ότι απλά την πείραζα... Κι εκεί που η φάση έχει πάει μια χαρά, υπήρχε ένα πάθος, είχαν φύγει και τα μισά ρούχα, ακούγονται κλειδιά στην πόρτα! Οι γονείς της Σ.΄γύρισαν για πρώτη ίσως και μοναδική φορά τόσο νωρίς από ταβέρνα! Κι όχι μόνο τους έκοψαν, ο καημένος ο Ν. αναγκάστηκε να μείνει στο μπαλκόνι για μία τουλάχιστον ώρα μέχρι να πέσουν οι γονείς για ύπνο και να μπορέσει να φύγει! (τώρα αν εγώ πω ότι μου λείπουν αυτές οι αγχωμένες φάσεις των 17 θα με πείτε μαζόχα;)
Ιστορία νούμερο 2. Η Α.! Η Α. αυτήν την περίοδο έχει σχέση εξ αποστάσεως! Και μάλιστα έχει καταφέρει να μείνει και πιστή! Ακόμα... Ο Μ. λοιπόν θα ερχόταν την Παρασκευή Αθήνα με την ομάδα (άλμα εις ύψος ο Μ... Ααααχ!) για κάτι αγώνες. Και θα είχε μόνο μια ωρίτσα να τη δει. Φυσικά βρέθηκαν σπίτι της και φυσικά βρέθηκαν στο κρεβάτι! Αλλά - αν είναι ποτέ δυνατόν να το πάθει η Α. αυτό... - δεν είχαν προφυλακτικά! Και λόγω της έλλειψης χρόνου η φάση έμεινε στη μέση... Άντε τώρα να δούμε πότε θα ξαναβρεθούν αυτοί που αρχίζει κι η ρημαδοεξεταστική...
Ιστορία νούμερο 3. Η δική μου αποτυχία... Εδώ και καιρό έχω φάει ένα κολληματάκι με ένα παιδί από τη δουλειά. Κι όλο κάτι παίζει κι όλο ποτέ δε γίνεται τίποτε... Χτες λοιπόν επιτέλους καταφέραμε να βρεθούμε σπίτι μου! Κι αφού το παιδέψαμε αρκετά το θέμα καταλήξαμε - επιτέλους - να φιλιόμαστε! Και με έριξε και στο κρεβάτι! Και πάνω εκεί - το κέρατο μου - έπρεπε απλά να κάνω πίσω! Γιατί για άλλη μια φορά είχα παραβεί το χρυσό κανόνα της Α. (και των προσκόπων): έσω έτοιμη! Ω, ναι! Είχα αξύριστα πόδια! (η ιστορία δεν τέλειωσε, ελπίζω, αλλά εγώ σεξ την Παρασκευή ΔΕΝ έκανα).
Ιστορία νούμερο 4. Ούτε η Ν. κατάφερε να κάνει σεξ την Παρασκευή! Γιατί; Έχει δράμα η υπόθεση. Έχει έρθει ο Σ. (ναι, ο Σ. ο οποίος αναρωτιόταν αν της αρέσει ή όχι... Τελικά της αρέσει! ;-)) από το μεσημέρι σπίτι της, έχουν αράξει, έχουν φάει φράουλες με ζάχαρη και σαντυγί (δεν είναι σχήμα λόγου, όντως τις έφαγαν) κι όλα οδηγούν στο κρεβάτι! Και πάνω στην κρίσιμη στιγμή αρχίζει να βαράει ο συναγερμός του - καινούριου - αυτοκινήτου του Σ.! Και για πρώτη ίσως και μοναδική φορά δε χτύπησε καταλάθος! Καταλάθος του χτύπησαν το αμάξι όμως! Οπότε παέι και το σεξ, πάει κι όλη η υπόλοιπη μέρα με ανταλλαγή στοιχείων, καυγάδες και νεύρα!
Και τέλος: ιστορία νούμερο 5! Η Ε! Αυτή που θα ήταν το πιο εύκολο και το πιο λογικό να κάνει σεξ την Πέμπτη! Ειδικά τώρα που μένει μόνη κι ο Χ. έχει ουσιαστικά μετακομίσει μαζί της! Αλλά όχι! Για να μη χαλάσει το σερί της παρέας, η Ε. ήταν αδιάθετη!
Έχουν υπάρξει πολλές μέρες που καμιά μας δεν έχει κάνει σεξ! Έχουν περάσει πολλές μέρες μάλιστα που ήμασταν όλες μόνες... Αλλά αυτό το παραλίγο, πολύ σπαστικό ρε γτ...

6.9.07

Τελικά οι άντρες ξέρουν τι είναι η κυτταρίτιδα;

Ερώτηση αγχωμένης φίλης λίγο πριν φύγει για διήμερο με μια παρέα, συμπεριλαμβανομένου και του υποψήφιου γκόμενου! Γιατι καταλαβαίνετε... Θα πρέπει να βάλει μαγιώ μπροστά του! Κι αν μια φορά αισθανόμαστε άβολα με ρούχα, χωρίς ρούχα νιώθουμε τελείως εκτεθειμένες!
Αλήθεια, οι άντρες ξέρουν τι είναι η κυτταρίτιδα; Κι έστω ότι ξέρουν, την εντοπίζουν κιόλας όταν η άλλη περνάει από μπροστά τους με το μαγιώ;
Μμμμ... Υπάρχουν διάφορες απαντήσεις! Όπως και διάφορες κατηγορίες αντρών!
Σαφώς και οι περισσότεροι gay φίλοι μας θα την εντοπίσουν άμεσα! Και θα μας προτείνουν και διάφορες θαυματουργές κρέμες για να μειώσουμε αυτήν την ακαλαίσθητη... όψη φλοιού πορτοκαλιού!
Μέχρι πριν λίγα χρόνια θα μπορούσα να περάσω αμέσως στην επόμενη κατηγορία και να σας καθησυχάσω. Δυστυχώς το φαινόμενο των metrosexuals με αναγκάζει να σας επισημάνω και αυτό: ναι, και αυτή η κατηγορία αντρών θα την παρατηρήσει. Και πολύ φοβάμαι ότι θα τη σχολιάσει κιόλας. Ένας άντρας που περνάει αρκετές ώρες χρησιμοποιώντας καλλυντικά και προσπαθώντας να βελτιώσει τη δική του εμφάνιση δε θα είναι και τόσο επιεικής με τη δική μας...
Ευτυχώς υπάρχουν κι οι υπόλοιποι! Ναι! Υπάρχουν όντως άντρες που δεν έχουν ιδέα τι είναι! Αλλά οι περισσότεροι, ακόμη κι αυτής της κατηγορίας, ξέρουν - έστω και θεωρητικά - τον όρο κυτταρίτιδα... Το θέμα με αυτούς όμως είναι ότι ακόμα κι αν θεωρητικά μπορούν να διακρίνουν τα... προβληματικά σημεία, πολύ δύσκολα θα επικεντρωθούν σε αυτά! Μα, θα περάσει η άλλη από δίπλα τους με ένα πολύ παρτό κόκκινο μαγιώ κι αντί να χαζέψουν τον κώλο της θα κοιτάξουν την κυτταρίτιδα της; Θα βάλει η άλλη το μαγιώ που ίσα ίσα συγκρατεί το στήθος της κι ο άλλος θα κάτσει να ψάξει τις ραγάδες της; Μπααα...
Γι αυτό πολύ τους αγαπάμε τους τελευταίους! ;-)

2.9.07

Δε θέλω σχέση!

Ποια είναι η λογική αντίδραση ενός άντρα στην ορθή κοφτή δήλωση μιας κοπέλας - από το πρώτο κιόλας βράδυ - ότι δε θέλει σχέση;
Η λογική μάλλον λέει ότι είναι κι αυτός στην ίδια ακριβώς φάση! Οπότε όλα καλά κι όλα ωραία! Σωστά;
Τι γίνεται όμως όταν ο άλλος ανήκει στην κατηγορία των 30+ και κατά βάθος θέλει σχέση; Και κατά προτίμηση μια σχέση που θα οδηγήσει σε γάμο, παιδάκια κι εξοχικό στο Κιάτο;
Κι ακόμα χειρότερα, τι γίνεται αν ο άλλος θέλει μεν σχέση αλλά σέβεται την επιθυμία σου; Ανέχεται όλες τις παράλογες απαιτήσεις σου; Και σε κάνει να αισθάνεσαι ότι τον εκμεταλεύεσαι;
Την ίδια πάνω κάτω ιστορία την έχω ακούσει από δύο διαφορετικές πηγές. Και μπορώ να την επιβεβαιώσω κι εγώ! Μετά από σχέση αρκετών χρόνων (και στις τρεις περιπτώσεις) εμφανίζεται ένα καλό παιδί (στις 2 από τις 3 περιπτώσεις του club των 30+), παίζει η φάση κι εμείς θέλουμε απλά να το δούμε χαλαρά. Κι αυτοί, αν και δε θέλουν, το δέχονται!
Κι ανέχονται πολλά και διάφορα αδιαμαρτύρητα!
Η μία του μίλαγε συνεχώς για τον πρώην της!
Η άλλη - ενώ ήταν ήδη έξω μαζί - τον άφησε να πάει μόνος του στο μπαρ που είχαν ραντεβού με την υπόλοιπη παρέα και αυτή εμφανίστηκε λίγο αργότερα, κυρία, με τη μηχανή της! Ε, μην τους δουν και μαζί αφού δεν είναι σίγουρη ότι θέλει σχέση!
Κι εγώ, εγώ βασικά του είπα λίγο χύμα ότι κατά βάθος είναι η καβάτζα μου...
Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος γιατί τα ανέχονται όλα αυτά; Ελπίζουν ότι αν είναι καλοί κι υπομονετικοί θα καταφέρουν τελικά να μας κάνουν να αλλάξουμε γνώμη; Στις δύο περιπτώσεις πάντως απέτυχαν παταγωδώς! Η τρίτη (αυτή με τη μηχανή!) ακόμα συνεχίζεται... Κι έχω μεγάλη περιέργεια να δω που θα καταλήξει!

1.9.07

Κατά φαντασίαν σχέση

Η μικρή της παρέας, η Σ. βρήκε επιτέλους γκόμενο! Ή τουλάχιστον έτσι λέει αυτή...
Το love story έχει ως εξής: Πριν ένα μήνα κάποιος της έστειλε ένα λάθος μήνυμα στο κινητό. Κι αυτή απάντησε. Κι αρχίσαν μια ολόκληρη συνομιλία με αυτόν τον άγνωστο! Και κατέληξαν να στέλνουν ερωτικά μηνύματα και να σκέφτονται να συναντηθούν.
Η λογική φυσικά θα μου υπαγόρευε να την αποτρέψω. Και δε θα πω ότι δεν το προσπάθησα. Αλλά εδώ που τα λέμε σχεδόν όλοι έχουμε κάνει κάποια παρόμοια - και λίγο απελπισμένη - κίνηση. Οπότε τελικά κανόνισαν να συναντηθούν. Σε μια καφετέρια στο Θησείο. Φυσικά θα ήμασταν κι εγώ κι η Ν. εκεί. Σε ένα διπλανό τραπέζι για να τη... σώσουμε αν χρειαζόταν!
Δε χρειάστηκε βέβαια καμιά επιχείρηση διάσωσης... Και το φιλί της ζωής της το έδωσε αυτός οπότε εμείς μάλλον είχαμε διακοσμητικό ρόλο. Το πρώτο ραντεβού λοιπόν είχε πάει εξαιρετικά καλά! Η Σ. έβλεπε καρδούλες! Κι όλοι ήμασταν ευτυχισμένοι!
Το θέμα τώρα είναι ότι έχουν περάσει δυο βδομάδες και δεύτερο ραντεβού δεν έχει κανονιστεί. Ο Μ. απαντάει βέβαια στα μηνύματα της Σ. αλλά δε στέλνει ποτέ πρώτος. Λέει ότι αυτόν τον καιρό έχει δουλειά κι ότι θα βρεθούν το συντομότερο. Κι η Σ. τον πιστεύει. Και χαίρεται που επιτέλους έχει μια σχέση! Και κάνει και όνειρα για το μέλλον...

Εμένα τώρα γιατί κάτι δε μου πάει καλά; Το έχω ζήσει μήπως πολλές φορές αυτό το παραμύθι κι έχω γίνει επιφυλλακτική; Ή πρόκειται για άλλη μια φάση "θα τα πούμε";