24.8.08

the end (?)

Hangover...
Συνηθισμένο πράγμα τις τελευταίες μέρες...
Όταν έπεσα για ύπνο στις 8 άφησα ένα σημείωμα να με ξυπνήσουν οι πρώτοι που θα φύγουν για να τους χαιρετήσω.
Στο ίδιο παγκάκι που γνωριστήκαμε, με το κλασσικό πια δίλιτρο μπουκάλι της μπύρας είπαμε αντίο σε 15 διαφορετικές γλώσσες. Αγκαλιαστήκαμε, δώσαμε ραντεβού και υποσχέσεις για επισκέψεις και ταξίδια. Βρήκα και την ευκαιρία να μείνω λίγο περισσότερο στην αγκαλιά του μαλλιά που τόσο μου άρεσε - αλλά που μου είχε πει από την πρώτη στιγμή ότι είναι δεσμευμένος (και ο αδερφός της κοπελιάς είναι μαζί μας στο σεμινάριο).
Και το απόγευμα κατάφερα να ξαναστριμώξω τα πράγματα μου στο backpack μου και να αφήσω το κλειδί στη ρεσεψιόν. Συνεχίζοντας το ταξίδι μου στα Βαλκάνια, χωρίς άλλα - ερωτικά τουλάχιστον - μπερδέματα! :)

22.8.08

Η τελευταία νύχτα

Στο τελευταίο πάρτυ έφτασα αργοπορημένη γιατί με είχε πάρει ο ύπνος. 12 μέρες ξενύχτι, αλκοόλ, μαθήματα και εκδρομές ήταν αρκετές για να με φτάσουν στα όρια μου...
Η κλασσική παρέα των καπνιστών με περίμενε στα σκαλιά με ένα μπουκάλι μπύρα. Η ατμόσφαιρα ήταν λίγο μελαγχολική. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και e-mail. Βγάλαμε τις τελευταίες φωτογραφίες. Χάρισα τα μισά μου βραχιόλια και σκουλαρίκια. Μου χάρισαν αναπτήρες και κονκάρδες.
Κατά τις τέσσερις πέρασαν και τα παιδιά από την IAESTE! Και ξαναβρήκα και τον ξανθό Πολωνό μου. Έμαθα επιτέλους και το όνομά του! "Όποιος ψάχνει βρίσκει" μου έγραψε στο μπλοκάκι μου μαζί με το e-mail του. Έφυγε πριν τελειώσει το πάρτυ. Κι έμεινα στα σκαλάκια με τον Τυνήσιο.
"It's your last night here, right?" με ρώτησε.
"Yes, and I wanna do something crazy!"
Μου πρότεινε να πάμε στο κάστρο. Έξω ψιχάλιζε. Του πρότεινα να πάμε στο δωμάτιο μου. Είχα δει τη συγκάτοικο να φεύγει με ένα Ρουμάνο νωρίτερα...
Ενώ κάναμε ένα διάλειμμα για τσιγάρο άκουσα κάποιον να προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα. Πετάχτηκα! Η συγκάτοικος μου και μια άλλη Σουηδέζα χαζογελούσαν απ' έξω... "Ποιός είναι εκεί΄"
Της έδωσα τις πιτζάμες της, οδοντόβουρτσα και ρητή εντολή να μη γυρίσει πριν τις 8. Και ξαναγύρισα στο μεθυσμένο Τυνήσιο που προσπαθούσε να ανάψει ανάποδα το τσιγάρο του.
Έφυγε κατά τις οχτώ, ξυπόλητος και με τα παπούτσια στο χέρι για να κατέβει στο δωμάτιο του. Έμεινα για λίγο ξύπνια κάνοντας ένα μικρό απολογισμό γι αυτό το σεμινάριο, για το οποίο μου είχαν πεί that there is a lot of alcohol, a lot of fun and a lot of fuck... (and they were right actually)

21.8.08

Στο κοινό δωμάτιο

Ένα βράδυ μετά το πάρτυ είχα κατέβει με το Σλοβένο και μερικά άλλα παιδιά στην πόλη για φαγητό και καμιά τελευταία μπύρα. Όπως στριμωχνόμασταν στο αμάξι με πήρε αγκαλιά και γενικώς άφησε να εννοηθεί ότι είχε άλλα σχέδια για το βράδυ...
Βέβαια, αυτός μπορεί να είχε σχέδια, λογάριαζε όμως χωρίς τους συγκατοίκους μας που έβλεπαν ήδη το τρίτο όνειρο. Για άλλη μια φορά βρέθηκα να περιπλανιέμαι στους διαδρόμους χωρίς ιδιαίτερη επιθυμία να παραιτηθώ και πάλι. Καταλήξαμε στο κοινό δωμάτιο που μοιραζόταν αυτός με το συγκάτοικο του και άλλα τέσσερα παιδιά από το σεμινάριο.
"You have to try to be quiet" μου είπε...
Το γεγονός ότι θα μας έβλεπε όποιος ξυπνούσε και αποφάσιζε να βγει από το δωμάτιο με άναβε ακόμα περισσότερο. Ήταν το πιο άβολο, σχεδόν αθόρυβο αλλά άκρως διεγερτικό σεξ που έχω κάνει ποτέ!

20.8.08

Χάσαμε... :(



(και πως αυτό επηρεάζει τη σεξουαλική μου ζωή...)

Ελλάδα - Αργεντινή για την πρόκριση στους τέσσερις... Δεν ήθελα να το χάσω αυτό το παιχνίδι. Κι επειδή αρνούμαι πεισματικά να πάρω τηλεόραση έπρεπε απλά να βρω που και με ποιον θα δω τον αγώνα. Και τελικά κατέληξα με την παρέα του αδερφού μου στο σπίτι του Α.! (χωρίς τον αδερφό μου εννοείται...)
Από την αρχή φάνηκε ότι θα είναι λίγο... θρίλερ η κατάσταση με το παιχνίδι. Κι ότι θα κριθεί στον πόντο. Κοινώς εγώ θα πάθω ταχυπαλμία και οι άλλοι θα βρίζουν σε όλη τη διάρκεια.
Αυτό που δεν είχα υπολογίσει είναι το πόσο κοντά μπορείς να έρθεις με κάποιον κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Και πως αυτό το άγχος κι η αδρεναλίνη μπορεί να λειτουργήσει... ερωτικά!
Έχω καθήσει στο πάτωμα, ανάμεσα στα πόδια του Α. με τη μπύρα μου και περιμένουμε να αρχίσει το παιχνίδι. Με το που βάζει το πρώτο καλάθι ο Τσατσαρής με πιάνει από τον ώμο ο Α.! Τελειώνοντας το πρώτο δεκάλεπτο, με την Ελλάδα έστω κι έναν πόντο μόλις μπροστά, με αγκαλιάζει! Τα ίδια και στο δεύτερο!
Μετά το ημίχρονο κάθεται κι αυτός δίπλα μου στο πάτωμα. Ανάλογα με την εξέλιξη του παιχνιδιού μου πιάνει και μου αφήνει το χέρι. Στο τρίποντο του Φώτση (66 όλα!) με βουτάει και με φιλάει! Κι από κει και πέρα είδαμε το παιχνίδι αγκαλιά... Άλλο ένα φιλί στο τρίποντο του Διαμαντίδη...
Καλάθι από το Βασιλόπουλο...
Και...
Εκείνο το τελευταίο του Σπανούλη...
Να 'μπαινε...
:-(

78-80... χάσαμε...

Κι εγώ είμαι σπίτι και γράφω στο blog γιατί μετά την ήττα ούτε εγώ ούτε ο Α. συνεχίσαμε τη φάση... Ούτε καλάθι ούτε... γκολ...

19.8.08

Gossip corner

Σε αυτού του είδους τις εκδηλώσεις ο πίνακας με τα κουτσομπολιά είναι απλά must. "Italy and Romania are now ?" "Where was Russia last night?" "A certain Esthonian guy didn't sleep alone yesterday" και διάφορα άλλα πικάντικα υπονοούμενα!



12 μέρες αργότερα δεν υπήρχε λευκό σημείο στον πίνακα καθώς όλες οι χώρες είχαμε μπλέξει τόσο πολύ τα μπούτια μας και είχαμε λύσει όλα τα προβλήματα που οι πολιτικοί πασχίζουν τόσα χρόνια.

18.8.08

The really blond guy

Σας έχει τύχει να φιλήσετε κάποιον και μετά να μη θυμάστε το όνομα του;
Τον γνώρισα σε ένα από τα after parties στον 10ο όροφο. Μεταξύ μπύρας και βότκας. Χόρεψα μαζί του και τα ξημερώματα βρεθήκαμε να φιλιόμαστε στο ασανσέρ ψάχνοντας ένα άδειο δωμάτιο. Δε βρήκαμε ποτέ. Την επόμενη μέρα προσπαθούσα μάταια να θυμηθώ το όνομα του. Ήταν απλά "the really blond guy" ή "the Polish guy".... Μια φάση που έμεινε στη μέση...

After parties

Μερικές φορές ένα πάρτυ δεν είναι αρκετό... Ένα τέτοιο βράδυ, που το είχαμε διαλύσει σχετικά νωρίς και κόβαμε βόλτες στους διαδρόμους ψάχνοντας καμιά ξεχασμένη μπύρα, πετύχαμε τα παιδιά από την IAESTE! Πάρτυ στο 10ο όροφο μας είπαν!
Δυνατή μουσική, παγωμένη μπύρα και πολλά νέα άτομα για να γνωρίσουμε!
Εκείνο το βράδυ ένοιωσα και πάλι 16 χρονών. Βρέθηκα στο διάδρομο να χορεύω μπλουζ με έναν Τυνήσιο και να φιλιόμαστε μέχρι το πρωί.
Ξύπνησα με τα χείλη πρησμένα, το κεφάλι να γυρίζει και φορώντας ακόμα ρούχα και παπούτσια...
Έχω την αίσθηση ότι κάποιος έχει φωτογραφίες από εκείνο το βράδυ... But, who cares?

17.8.08

Αυτό το πάθημα δε λέει να γίνει μάθημα...

Τόσο καιρό το συζητάω αυτό το "έσω έτοιμη"... Πότε επιτέλους θα αρχίσω να το εφαρμόζω;
Το σημερινό πρόγραμμα ήταν εξ' ορισμού χαλαρό... Για καφεδάκι θα πήγαινα στη Σ. και μετά στο πατρικό μου να δω και τον αδερφούλη μου, που, ε, ένα μήνα, μου 'λειψε κι αυτός!
Γιατί λοιπόν να ξυρίσω τα πόδια μου;;; (ήδη ακούω τη γκρίνια της Α. στερεοφωνικά!)
Με το που φτάνω στο σπίτι των δικών μου πετυχαίνω τον αδερφό μου με δυο φίλους του, αραχτούς στο μπαλκόνι! Καταπληκτικά! Πιάνουμε την κουβέντα για εκδρομές, διακοπές και τα σχετικά... Πιάνουμε και μια ψιλογκομενοκουβέντα με τον αδερφό να ρίχνει καμιά κλωτσιά όποτε θεωρούσε ότι... παραφέρομαι! Γενικώς το βράδυ πήγαινε πολύ καλύτερα από ότι είχα υπολογίσει...
Το θέμα βέβαια είναι ότι... εεεε... να... με τον ένα φίλο του αδερφού μου είχα κάτι παλιά τραβήγματα... Τα οποία φυσικά ο αδερφούλης μου ούτε καν υποψιάζεται γιατί αλλιώς δεν ξέρω ποιον θα είχε σφάξει πρώτον... Κι όπως είχαμε πιάσει και την γκομενοκουβέντα μου κλείνει το μάτι... Μου ψιθυρίζει κι ένα "θα πας σπίτι μετά;" με νόημα...
Μωρέ εγώ θέλω να πάω σπίτι! Το ρημάδι το πόδι γιατί δεν το ξύρισα; Γιατί;
Ευτυχώς αυτή τη φορά το κακό διορθώθηκε εύκολα... (Σαν) στο σπίτι μου ήμουν στην τελική! Χάθηκα για κανένα τεταρτάκι στο μπάνιο κι όλα κομπλέ! Αλλά, μυαλό πότε θα βάλω ρε γαμώτο;

_____

Πανσέληνος κι έκλειψη απόψε... Το σχολίασε ο Μ. όπως πηγαίναμε προς το σπίτι μου... :)

16.8.08

So, did you have an international night?

Τον Σλοβένο τον είχα βάλει στο μάτι από την αρχή. Ξανθός, με baby face και σωματώδης. Τον θυμάμαι συνέχεια με μια μπύρα στο χέρι κι ένα πλατύ χαμόγελο. Δε μίλαγε πολύ.
Δεν ξέρω αν και πόσο μεθυσμένος ήταν εκείνο το βράδυ. Κάποια στιγμή απλά μου είπε ότι μάλλον είχε πιει πολύ και θα προτιμούσε να πιει από το ποτό που είχε φέρει από τη χώρα του. Θα ήθελα ίσως να πάω μαζί του μέχρι το δωμάτιο;
Αφήσαμε το πάρτυ και ανεβήκαμε στο δωμάτιο. Το ποτό ήταν πράγματι καλό. Ενώ έπινα έβαλε το χέρι του στο στήθος μου.
"Are these real?". Οοοοκ, αυτήν την ατάκα ομολογώ δεν την έχω ξανακούσει! Γέλασα και έβαλα το χέρι μου στη μέση του. Συνεχίζοντας τις άκυρες ατάκες κι ενώ ήμαστε ήδη αγκαλιά με ρωτάει "Wanna do it?".
Oh yeah!
Με το παράθυρο ανοιχτό, τη μουσική από το πάρτυ να ακούγεται, την καρέκλα πίσω από την πόρτα για να μη μπει ο συγκάτοικος και το κεφάλι μου να κουτουλάει στο ξύλο του στενού κρεβατιού έζησα την πρώτη νύχτα... πολιτισμικής ανταλλαγής...
Γυρνώντας αργότερα στο πάρτυ ελαφρώς αναμαλλιασμένη αναρωτιόμουν αν θα έπρεπε να αισθάνομαι πρέσβειρα ή απλά τσούλα...

15.8.08

Peas and potatoes

Δεν είχα καλά καλά πέσει στο κρεβάτι όταν κάποιος άρχισε να βαράει την πόρτα. Χρειάστηκαν δυο-τρία λεπτά για να καταλάβω που είμαι και ότι μιλάω ελληνικά σε μια αγουροξυπνημένη Εσθονή. Πρωινό και μετά μαθήματα! Φτου! Είχα ξεχάσει ότι πράγματι πρέπει να πάμε και στα μαθήματα!
Σε αυτό το σεμινάριο έφαγα πιο πολλές φορές στο εστιατόριο της σχολής τους και παρακολούθησα πιο πολλές ώρες μαθημάτων απ' ότι σε ολόκληρο το τελευταίο ακαδημαϊκό έτος εδώ.
Μεσημέρι βράδυ βάζαμε στοιχήματα για το φαγητό. Πατάτες, αρακάς και κρέας. Κρέας, πατάτες και αρακάς. Αρακάς, κρέας και φυσικά πατάτες!
Όσο για τα μαθήματα; Είναι ξεκάθαρο από τις σημειώσεις μου! Μετά τα δέκα πρώτα λεπτά κοιμόμουν! Όπως και όλοι τριγύρω μου. Ή στην καλύτερη παίζαμε κρεμάλα, μαθαίναμε βρισιές σε διάφορες γλώσσες και φτιάχναμε σαϊτες.

Το πρώτο πάρτυ

Η πρώτη γνωριμία με τα υπόλοιπα παιδιά του σεμιναρίου έγινε σε ένα παγκάκι έξω από τις εστίες. Με ένα δίλιτρο πλαστικό μπουκάλι μπύρας να περνάει από χέρι σε χέρι.
Μέχρι την ώρα για το πρώτο πάρτυ γνωριμίας ήμασταν όλοι ήδη ζαλισμένοι. Ανάμεσα σε Ρουμάνους, Ιταλούς, Σλοβένους και Πορτογάλους εγώ ήδη έβλεπα όλα τα αστεράκια της σημαίας της ευρωπαϊκής ένωσης να γυρίζουν πάνω από το κεφάλι μου.
Τα αγγλικά όλων μας σκουριασμένα. Να ψάχνουμε τις λέξεις και να μην τις βρίσκουμε. Να καταφεύγουμε σε χειρονομίες και τελικά να παραιτούμαστε σκασμένοι στα γέλια.
Χορός, αλκοόλ, ασυνάρτητες φλυαρίες και ύπνος το πρωί...
Αυτή λίγο πολύ ήταν η εικόνα του πρώτου πάρτυ και της πρώτης μέρας του σεμιναρίου!

14.8.08

Παπούτσι από τον τόπο σου...

Ξεκινώντας το ταξίδι μου στα Βαλκάνια η αλήθεια είναι ότι κάθε άλλο παρά τα σεμινάρια είχα στο μυαλό μου. Αυτά ήταν απλά η αφορμή!
Είχα ακούσει για τα παιχνίδια, τα πάρτυ, τα ερωτικά μπερδέματα... Τίποτε βέβαια δεν ήταν αρκετό για να με προετοιμάσει γι αυτό που έζησα!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στα σεμινάρια θα ήταν άλλο ένα παιδί από Ελλάδα. Θεωρήσαμε λοιπόν καλή ιδέα να ταξιδέψουμε παρέα. Το ταξίδι ήταν αρκετές ώρες και λίγη παρέα είναι πάντα ευπρόσδεκτη! Ειδικά αυτού του είδους η παρέα... ;)
Ο Σ. αυτοπροσκλήθηκε σπίτι μου με το σκεπτικό να γνωριστούμε και να ξεκινήσουμε μαζί το πρωί. Δεν ήταν δύσκολο να τον αναγνωρίσω. Εξάλλου πόσοι άνθρωποι υπήρχαν μία η ώρα το βράδυ στη στάση με backpack και εκδρομική περιβολή;
Ο Σ. λοιπόν αποδείχτηκε ιδιαίτερα ομιλητικός (έως φλύαρος), με παρανοϊκό χιούμορ και μακρύ μαλλί μπούκλες. Ναι, το τελευταίο είναι άσχετο με το χαρακτήρα του, αλλά ήταν ο λόγος που εμένα μου έκανε κλικ!
Δεν ξέρω πως κατέληξε ότι θα κοιμηθεί στο κρεβάτι μου... Πράγματι, βάλαμε τις πιτζάμες μας (αυτός φορούσε μαύρο φανελάκι και μαύρο κολλητό μποξεράκι) και πέσαμε για ύπνο. Ή μάλλον συνεχίσαμε την κουβέντα ξαπλωμένοι.
Κάποια στιγμή γύρισε ανάσκελα και ενστικτωδώς ξάπλωσα στην αγκαλιά του. Άρχισε να χαϊδεύει τον ώμο μου. Έμπηξα τα νύχια μου στα πλευρά του. Βρεθήκαμε να φιλιόμαστε και να προσπαθούμε να βγάλουμε ο ένας τα ρούχα του άλλου.
Τέσσερις ώρες αργότερα κοιμόμουν στην αγκαλιά του, με τα χέρια του τυλιγμένα γύρω μου. Κάτι μου έλεγε ότι αυτό το tαξίδι θα πήγαινε καλά!

8 μήνες απουσίας...

...και δεν υπόσχομαι ότι δε θα το ξανακάνω...

Τώρα όμως είμαι πίσω! Για όσο με αντέξετε! Για όσο έχω κάτι να πω...

Καλώς σας βρήκα και πάλι! :)