Χάσαμε... :(

(και πως αυτό επηρεάζει τη σεξουαλική μου ζωή...)

Ελλάδα - Αργεντινή για την πρόκριση στους τέσσερις... Δεν ήθελα να το χάσω αυτό το παιχνίδι. Κι επειδή αρνούμαι πεισματικά να πάρω τηλεόραση έπρεπε απλά να βρω που και με ποιον θα δω τον αγώνα. Και τελικά κατέληξα με την παρέα του αδερφού μου στο σπίτι του Α.! (χωρίς τον αδερφό μου εννοείται...)
Από την αρχή φάνηκε ότι θα είναι λίγο... θρίλερ η κατάσταση με το παιχνίδι. Κι ότι θα κριθεί στον πόντο. Κοινώς εγώ θα πάθω ταχυπαλμία και οι άλλοι θα βρίζουν σε όλη τη διάρκεια.
Αυτό που δεν είχα υπολογίσει είναι το πόσο κοντά μπορείς να έρθεις με κάποιον κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Και πως αυτό το άγχος κι η αδρεναλίνη μπορεί να λειτουργήσει... ερωτικά!
Έχω καθήσει στο πάτωμα, ανάμεσα στα πόδια του Α. με τη μπύρα μου και περιμένουμε να αρχίσει το παιχνίδι. Με το που βάζει το πρώτο καλάθι ο Τσατσαρής με πιάνει από τον ώμο ο Α.! Τελειώνοντας το πρώτο δεκάλεπτο, με την Ελλάδα έστω κι έναν πόντο μόλις μπροστά, με αγκαλιάζει! Τα ίδια και στο δεύτερο!
Μετά το ημίχρονο κάθεται κι αυτός δίπλα μου στο πάτωμα. Ανάλογα με την εξέλιξη του παιχνιδιού μου πιάνει και μου αφήνει το χέρι. Στο τρίποντο του Φώτση (66 όλα!) με βουτάει και με φιλάει! Κι από κει και πέρα είδαμε το παιχνίδι αγκαλιά... Άλλο ένα φιλί στο τρίποντο του Διαμαντίδη...
Καλάθι από το Βασιλόπουλο...
Και...
Εκείνο το τελευταίο του Σπανούλη...
Να 'μπαινε...
:-(

78-80... χάσαμε...

Κι εγώ είμαι σπίτι και γράφω στο blog γιατί μετά την ήττα ούτε εγώ ούτε ο Α. συνεχίσαμε τη φάση... Ούτε καλάθι ούτε... γκολ...