Το κρεβάτι

Κρεβάτια μονά, διπλά, υπέρδιπλα...
Από ξύλο ή μέταλλο.
Με ουρανό και κουνουπιέρα.
Στρωμένα, άστρωτα...
Με σεντόνια σατέν, με σεντόνια ποτισμένα από τον ιδρώτα και το σπέρμα.
Ξένα κρεβάτια, κρεβάτια ξενοδοχείου, κουκέτες πλοίου...
Έχω κοιμηθεί σε τόσα κρεβάτια...
Μόνη, με φίλες, με άντρες...

Θυμάμαι ανήσυχες νύχτες μόνη, παλεύοντας με το πάπλωμα, αγκαλιάζοντας το μαξιλάρι. Νύχτες που δεν έβλεπα την ώρα να χωθώ κάτω από τα σκεπάσματα μετά από δουλειά, από ξενύχτι.
Θυμάμαι βράδια με φίλες, συζητήσεις κάτω από τις κουβέρτες, σκουντιές, μελανιές, μάχες για τα σκεπάσματα.
Θυμάμαι νύχτες με άντρες, ιδρωμένες αγκαλιές μετά το σεξ, χάδια, ένα σιγανό ροχαλητό.

Χτες το κρεβάτι μου φάνταζε απελπιστικά άδειο. Στριφογύριζα για ώρες χωρίς να καταφέρνω να κοιμηθώ. Στις πέντε ήμουν ακόμα ξύπνια ακούγοντας τους θορύβους της νύχτας, κοιτώντας ένα σταματημένο ρολόι. Πήρα την κουβέρτα μου και πήγα στο σαλόνι. Κουλουριάστηκα στον καναπέ, έβαλα ένα dvd, έκανα ένα τσιγάρο. Κάποια στιγμή πρέπει να αποκοιμήθηκα. Δεν κατάφερα όμως να ξεκουραστώ. Στις έξι ήμουν και πάλι ξύπνια, η ταινία έπαιζε μόνη της, η μέση μου πονούσε. Γύρισα στο κρεβάτι και αγκάλιασα το μαξιλάρι συνειδητοποιώντας πόσο άχρηστος είναι όλος αυτός ο χώρος όταν είσαι μόνος. Πόσο μάταιη είναι η ύπαρξη ενός διπλού κρεβατιού όταν δεν έχεις με ποιον να το μοιραστείς.

Θα άλλαζα το κρεβάτι μου με ένα ράντζο, ένα sleeping bag στο πάτωμα, αρκεί να μην ήμουν μόνη τα βράδια. Δε με νοιάζει αν με ξεσκεπάζεις στον ύπνο σου, αν το χέρι σου με πνίγει, οι τρίχες στο στήθος σου με γαργαλάνε. Δε με νοιάζει που στη μέση της νύχτας η αγκαλιά μας θα χαλάσει. Μου αρκεί ν' ακούω την ανάσα σου στ' αυτί μου. Μου αρκεί που θα νοιώσω κάποια στιγμή το χέρι σου να με τραβάει πάλι στη ζέστη μιας αγκαλιάς...

Ζητείται συγκάτοικος:
Διπλό κρεβάτι, 3 τμ, πλήρως εξοπλισμένο (4 μαξιλάρια, πανωσέντονο, κατωσέντονο, κουβέρτα) με υπέροχη θέα σε λευκό τοίχο και σε ιδανική απόσταση από το μπάνιο και την κουζίνα. Κατοικίδια δεκτά!

Έχεις κερατώσει ποτέ;

Α, τελικά το "αλήθεια ή θάρρος" είναι επικίνδυνο παιχνίδι! Πώς να απαντήσω σε μια τέτοια ερώτηση; Ναι, έχω κερατώσει. Αλλά... υπό συνθήκες!
Στο Γυμνάσιο για παράδειγμα, που οι σχέσεις δεν ήταν και τόσο σοβαρές, φυσικά είχα κερατώσει. Και είχα και παράλληλες σχέσεις... Με δύο, με τρεις... ;-)
Στις μετέπειτα σχέσεις μου όμως τα πράγματα έγιναν λίγο πιο περίπλοκα...

Αλλά πριν αρχίσω τις εξομολογήσεις, ας ορίσουμε λίγο καλύτερα την έννοια αυτού του περιβόητου κέρατου!
Τι σημαίνει για τον καθένα μας το κέρατο, η απιστία;
Ο κολλητός μου θεωρεί κέρατο μόνο το να πάει με κάποια άλλη. Το φλερτ και τα φιλιά δεν θεωρούνται καν πταίσματα.
Η Ν. θεωρεί κέρατο ακόμα και το να σκεφτείς τον εαυτό σου με κάποιον άλλον, να ποθήσεις κάποιον, ακόμη κι αν τελικά δεν κάνεις τίποτε...
Τη δική μου άποψη δεν την έχω σχηματίσει ακόμα οριστικά. Θεωρώ ότι κάποιες φορές είναι μεγαλύτερη η απιστία όταν ποθείς κάποιον άλλο ακόμα κι αν δεν το προχωρήσεις απ' ότι αν ένα μεθυσμένο βράδυ καταλήξεις σε ένα ξένο κρεβάτι. Η απιστία για μένα βρίσκεται στο συναίσθημα. Αν μπορείς να κάνεις σεξ με κάποιον χωρίς συναίσθημα, απλά σαν βιολογική ανάγκη, εγώ ίσως μπορέσω να το δεχτώ και να το συγχωρήσω. Το να είσαι όμως μαζί μου ενώ θα ήθελες να έχεις δίπλα σου κάποια άλλη, τότε ναι, αυτό για μένα είναι κέρατο. Μεγάλο...

Και μιας και το internet έχει τις απαντήσεις για όλα, είπα να το ψάξω λίγο ακόμα το θέμα! Google it είπα στον εαυτό μου! Και τι βρήκα;

κέρατο ουσ. ουδ. Λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί) αυτής της λέξης. (Προσθέστε τον/τους!)

Δεν νομίζω ότι υπάρχει τελικά ορισμός...
Ούτε ότι υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να δηλώσει με σιγουριά ότι ΠΟΤΕ δε θα κεράτωνε!
Ούτε και κανένας που μπορεί εκ των προτέρων να πει αν θα το συγχωρούσε ή όχι...

Πάρτυ με παλιούς εραστές

"Στο πάρτυ αυτό, με παλιούς σου εραστές" τραγουδάει ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας...
Κι εγώ κάνω μια μικρή αναδρομή...
Την πρώτη πρόταση γάμου μου την έκανε ο Μ.! Στο νηπιαγωγείο!
Στο Δημοτικό αποφάσισα να παντρευτώ τον Α.!
Τον απάτησα όμως με τον Φ. στο camping...
Και με τον Σ. στην κατασκήνωση.
Στο γυμνάσιο του επέστρεψα το δαχτυλίδι του αρραβώνα και κλέφτηκα με τον Δ.
Και μετά με τον Π.
Και με τον Ν. (παράλληλα...)
Έδωσα το πρώτο μου φιλί στα 12... Με τον Β...
Ακολούθησαν ο Α. και ο Γ.
Ο πρώτος μου όμως ήταν ο Σ.
Ακολούθησαν ο Κ., ο Γ., ο Χ...
Ο Σ. τώρα...

Στο πάρτυ αυτό, μοναχή σου θα 'ρθείς
Θα σ’ εξετάσουν μόνο ιστορία

Ιστορία..;
Σελίδες από ημερολόγια, καρδούλες σε περιθώρια βιβλίων, γράμματα, κάρτες, δώρα, κείμενα στον υπολογιστή και φωτογραφίες γράφουν την ιστορία μου. Την ιστορία μας...

Το Δεκέμβρη έστειλα ένα μήνυμα στον Ν. για τη γιορτή του. Με πήρε τηλέφωνο. Χάρηκα που τον άκουσα μετά από τόσα χρόνια!

Τις προάλλες συνάντησα τυχαία τον Π.. Πόσο έχει αλλάξει! Δυσκολεύτηκα τόσο να αναγνωρίσω τον παλιό μου συμμαθητή που μου έστελνε χιλιοδιπλωμένα ραβασάκια την ώρα της Χημείας...

Χτες βγήκα με τον Β.! Εδώ και καιρό σχεδιάζαμε αυτήν τη συνάντηση. Κι επιτέλους βρεθήκαμε κι από κοντά. Αλλά δε μιλήσαμε καθόλου για το παρελθόν...

Στο πάρτυ αυτό, με παλιούς σου εραστές
Θα αιμορραγούν κρυφά οι συναντήσεις
Σπασμένα ρόδα θα ’ναι οι αναμνήσεις
Και ’σύ θ’ αναρωτιέσαι πόσο φταις

Πώς θα αισθανόμουν αλήθεια σε ένα τέτοιο "πάρτυ";
Πόσο άβολο θα ήταν να είσαι ανάμεσα στα φαντάσματα του παρελθόντος;
Να προσπαθείς να καταλάβεις πώς επηρέασε κάθε ένας από αυτούς το άτομο που είσαι σήμερα...
Να προσπαθείς να βρεις τα κοινά τους χαρακτηριστικά, αυτό το "κάτι" που έβαλε όλους αυτούς τους άντρες στη ζωή σου...
Άντρες που τώρα είναι απλά φίλοι, άντρες που δε θέλεις να είναι καν αυτό...
Άντρες που ακόμα και τώρα η θύμηση τους σε πληγώνει...

Αγαπημένο μου παρελθόν δεν είσαι ακόμα έτοιμο να βγεις στο φως.
Κι ίσως να μην είσαι και ποτέ...
Δε είναι ότι μετανιώνω για όσα έκανα. Δεν πρέπει άλλωστε να μετανιώνεις γι αυτά που έκανες. Μόνο γι αυτά που δεν τόλμησες να κάνεις...
Απλά σε ξαναθάβω στον πάτο της ντουλάπας μου, στα κουτιά μου με τα ενθύμια...

Μαθήματα δεν έχεις να διαβάσεις
Το διάλειμμα κρατάει δυο ζωές

Computer freak

Χτες, ενώ ήμουν έξω με ένα φίλο για καφεδάκι, χτυπάει το κινητό μου:

- Ναι! Σου έστειλα και mail ρε... [..] Οκ! Θα το δω όταν πάω σπίτι. Θα ανεβάσω και λίγο το thread γιατί έχει χαθεί. [..] Έστειλα PM και στον Α. για το Σάββατο. [..] Ναι, νομίζω έχει το msn id του στο προφίλ στο blog του. [..] Οκ. Τα λέμε το βράδυ στο google talk...

Ο φίλος μου με κοιτάει περίεργα:

- Δεν ακούς και πολύ συχνά γυναίκες να μιλάνε στο κινητό και να χρησιμοποιούν τόση ορολογία του internet!

Και γιατί αγαπητέ μου; Ποιός σας είπε ότι οι γυναίκες δεν ασχολούνται με τους υπολογιστές;

Εγώ προσωπικά έχω pc από τα 10 μου! Και έμπαινα internet την εποχή του X-treme (το θυμάσαι αγαπητέ;). Κι όταν γράφω στο βιογραφικό μου άριστη χρήση MS Office το εννοώ! Και τυφλό σύστημα ξέρω! Και μην αρχίσω τώρα να αραδιάζω προγράμματα!
Επίσης μπορώ να στο κάνω βίδες μπροστά στα μάτια σου! Και να συνδέσω μόνη μου τον καινούριο 250άρη δίσκο που αγόρασα!
Επίσης κάτι σκαμπάζω κι από γλώσσες προγραμματισμού. Κι από web design ξέρω (μην ακούσω κανένα σχόλιο για το blog μου τώρα..), και κάτι ψιλά για επεξεργασία ήχου.
Και με τα Linux έχω παίξει έναν καιρό. Κι έχω ερωτευτεί κι ένα ΜacΒook.... Αχ! Έρωτας..!

Το θέμα όμως δεν είναι να σε πείσω ότι ΕΓΩ ξέρω. Αλλά να σε βγάλω από την πλάνη σου ότι οι γυναίκες μπερδεύουν τα cd με καθρεφτάκια και το cd-player με θήκη για τον καφέ!

Οι γυναίκες ασχολούνται με τους υπολογιστές! Και τα καταφέρνουν εξίσου καλά με τους άντρες! (μην πω "και καλύτερα" και αρχίσει κι άλλη μάχη των φύλων! δε θα το αντέξω...)

Και αυτό πλέον το βλέπεις παντού! Στο χώρο εργασίας σου, στις παρέες!

Ακόμη και η Ε. που έβλεπε υπολογιστή κι έβγαζε καντήλες πλέον κάνει format μόνη της! Εμ τι; Μια ζωή θα παρακαλάει τον Χ. να έρθει να της το φτιάξει;
Και ο Β. ζητάει τη βοήθεια της Σ. όταν γράφουν διαγώνισμα Πληροφορικής στο σχολείο...

Στην αρχή διασκέδαζα με τα απορημένα βλέματα των ανδρών όταν έβλεπαν το flashάκι που έχω κρεμασμένο στα κλειδιά μου, το laptopάκι που έβγαζα από την τσάντα μου, το palmtop μου και τα λοιπά gadgetάκια που με συνοδεύουν... Μετά άρχισε να μου τη δίνει!

Γιατί δηλαδή θεωρείται άξιο σχολιασμού το να ασχολείται μια γυναίκα με τα torrents, να ξέρει να κάνει μόνη της (!) μια αναζήτηση στο google ή μια εγκατάσταση των windows; Άξιο κριτικής θα ήταν το να ΜΗΝ ξέρει κάποιος σήμερα από υπολογιστές! Γυναίκα ή άντρας...

Όσα λεν οι άντρες μεταξύ τους...

Το Σάββατο είχαμε πάει με την Α. στο σπίτι της Ε. για καφεδάκι. Και φυσικά συζητάγαμε για άντρες! Συγκεκριμένα, για την τελευταία κατάκτηση της Α.!

- Ο Β. φιλάει απαίσια!

Πάνω σε αυτήν την ατάκα μπήκε στην κουζίνα ο Χ. και μας έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα!

- Πωωωω! Είστε πολύ κακές τελικά! Κανένας άντρας δε θα έλεγε κάτι τέτοιο!

Και κάπως έτσι ξεκίνησε μια μεγάλη κουβέντα! Τι συζητάνε οι γυναικοπαρέες, τι λένε οι άντρες όταν πίνουν τις μπύρες τους...

Ναι! Οι γυναίκες σχολιάζουμε συχνά το πως φιλάει κάποιος... Κι οι φράσεις "ο τάδε φιλάει υπέροχα", "ο δείνα φιλάει απαίσια", "ο τρίτος έχει πολύ ανοιχτό το στόμα", "ο άλλος δεν ξέρει τι να κάνει τη γλώσσα του" ακούγονται πολύ συχνά στις συζητήσεις μας...

Επίσης - άντρες, το ξέρω ότι δε θα σας αρέσει αυτό που θα πω - μιλάμε και για το... μέγεθος! Πάντως μην ανησυχείτε: Οι (εξειδικευμένες) μελέτες (της γνωστής γυναικοπαρέας) έχουν δείξει ότι τελικά αυτό που μετράει είναι κυρίως η τεχνική! ;-)

Πολύ συχνά πάλι, ξοδεύουμε ώρες αναλύοντας τη συμπεριφορά των ανδρών κι αναζητώντας τα πραγματικά τους συναισθήματα. Στο 99% των περιπτώσεων βέβαια πέφτουμε έξω και το κουράζουμε πολύ το ζήτημα. Τελικά οι άντρες δεν πρέπει να είναι και τόσο σύνθετα όντα. Αν ο άλλος δε σου δίνει σημασία το πιο πιθανό είναι ότι δε σε γουστάρει, κι όχι ότι το παίζει δύσκολος, είναι ντροπαλός, δεν ξέρει πως να σε πλησιάσει, προχτές πέθανε το χρυσόψαρό του κτλ...

Και τελικά πρέπει να μιλάμε για το σεξ πολύ περισσότερο από αυτούς. Ή τουλάχιστον με περισσότερες λεπτομέρειες! ;-)

Ο Χ. ανέλαβε να μας παρουσιάσει τα πράγματα από την πλευρά των αντρών. Βέβαια, το κατά πόσο είναι διαφωτιστική η ανάλυση του επί χ χρόνια δεσμευμένου Χ. για το θέμα τίθεται υπό αμφισβήτηση. Ειδικά υπό την παρουσία της Ε.!

Οι άντρες λοιπόν αρνούνται κατηγορηματικά το ότι σχολιάζουν το πως φιλάει μια γυναίκα! Ή το τι κάνει στο κρεβάτι! Ή για την ακρίβεια, λένε και παραλένε τα του κρεβατιού! Απλά, χωρίς τις τεχνικές λεπτομέρειες και τις εις βάθος δικές μας αναλύσεις (που ξεκινάμε από το τι φάγαμε το μεσημέρι για να καταλήξουμε στο πως φτάσαμε στο κρεβάτι και αναφέρουμε ακόμα και τη σειρά με την οποία μας έβγαλε ο άλλος τα ρούχα!). Μπορεί δηλαδή να πουν ότι η τάδε είναι καλή στο κρεβάτι, ότι κάνανε "τα πάντα", ή ότι καθόταν σαν ξυλάγγουρο! Αλλά μέχρι εκεί!

Μμμμ... Πολύ θα ήθελα να παρακολουθήσω μια συζήτηση ανδρών! Να δω επιτέλους τι λένε για τις γυναίκες! Αν και πόσο το αναλύουν το θέμα! Και να διαπιστώσω και πως καταμερίζουν το χρόνο τους: 33% ποδόσφαιρο - 33% gaming - 33% γκόμενες - 1% επικαιρότητα;

Κι επειδή δεν μου φαίνεται και πολύ καλή ιδέα ούτε το να ντυθώ άντρας ούτε το να βγω στη γύρα με σύνεργα παρακολούθησης, μπορεί κάποιος να με διαφωτίσει;

Στην υγειά της τεχνολογίας

Δεν είναι η πρώτη φορά που μπλέκω σε μια σχέση από απόσταση... Πριν κάποια χρόνια με είχαν φάει τα καράβια Πειραιά-Ηράκλειο για χάρη του Α...
Μπορεί τώρα οι ώρες του ταξιδιού να είναι λιγότερες, η απόσταση όμως είναι τόσο μεγάλη... Τα τηλέφωνα τόσο δύσκολα. Η επόμενη συνάντηση τόσο αδιευκρίνιστα μακρυά...

Υπάρχει όμως το internet! Ένα email που σε περιμένει και ΔΕΝ είναι διαφήμιση για Viagra και μεγεθυντές πέους! Ένα emoticon στον msn! Μια κλήση στο skype!

Χτες πέρασα τέσσερις ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μου μιλώντας μαζί του... Με την εικόνα του στην web cam να παίζει και τη φωνή του να ακούγεται σαν από το υπερπέραν... Τόσο κοντά κι όμως τόσο μακρυά... Ηλεκτρονικά φιλιά και υποσχέσεις για μια συνάντηση. Μια μικρή πυραμίδα από κουτάκια μπύρας που τόσο θα ήθελα να πίναμε αγκαλιά...

Στην υγειά της τεχνολογίας λοιπόν!

Ουδέν νεώτερον από το μέτωπο

Η ιστορία με την Μ. και τον Ι. συνεχίζεται! Βρίσκονται σχεδόν καθημερινά, μόνοι ή με φίλους. Αλλά ακόμα δε λέει να ξεκαθαρίσει η κατάσταση… Ούτε κι εμείς που βγήκαμε μαζί τους χτες μπορέσαμε να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα! Ώρες ώρες βάζεις το χέρι σου στη φωτιά ότι αυτοί οι δύο είναι ζευγάρι κι άλλες φορές πάλι μοιάζουν με δυο κολλητούς που ανταλλάσσουν κακίες και πειράγματα! Τα νεύρα μου!

Και να 'ταν μόνο αυτό; Ο Ι. πολύ συχνά μένει στο σπίτι της Μ.! Και πλέον κοιμούνται και στο ίδιο κρεβάτι! Αρχικά κοιμόντουσαν πλάτη με πλάτη, τώρα λέει γυρνάει στη μέση της νύχτας και την παίρνει και αγκαλιά! Κι έχουν φτάσει τόσες φορές σε απόσταση αναπνοής, λίγα χιλιοστά πριν το πρώτο φιλί μετά από μια πενταετία... Κι όμως, ακόμα τίποτε!

Παραιτούμαι! Δε θα καταλάβω ποτέ τους άντρες!

Μια αγάπη ήρθε απόψε απ' τα παλιά...

Το Δεκέμβρη γύρισε στην Αθήνα ο πρώτος και μεγάλος έρωτας της Μ. Για πρώτη φορά - και τελευταία ελπίζω - πέρασα τόσες ώρες με τη Μ. στα μαγαζιά! Ανανέωση γκαρνταρόμπας, καινούρια εσώρουχα, παπούτσια!

Και επιτέλους ήρθε η ώρα της συνάντησης! Εγώ πήγα από νωρίς στο σπίτι της Ε. περιμένοντας ένα τηλέφωνο, ένα μήνυμα που να μας ενημερώνει για τις εξελίξεις. Μας πήρε ο ύπνος χωρίς να έχουμε ακόμα κάποια είδηση. Και το πρωί μας ξύπνησε το κουδούνι!

Η Μ. αρνήθηκε να μας πει οτιδήποτε πριν πιει την πρώτη γουλιά καφέ - παρεμπιπτόντως η Ε. φτιάχνει άθλιο καφέ ;-) - και τραβήξει μια πρώτη τζούρα από το τσιγάρο της. Α! Δεν τις αντέχω αυτές τις γεμάτες μυστήριο παύσεις και εισαγωγές! Οκ! Το παραδέχομαι! Είμαι περίεργη και ανυπόμονη! Ουφ!

- Ο Ι. κοιμήθηκε στο κρεβάτι μου! δήλωσε επιτέλους η Μ. κι αμέσως σήκωσε την κούπα της για να πιει μια δεύτερη γουλιά.
Μετά το πρώτο σοκ η Ε. ρώτησε:
- Κι εσύ πού κοιμήθηκες;;;

Αμ, εδώ είναι το πρόβλημα! Γιατί, ναι, ο Ι. κοιμήθηκε στο κρεβάτι της, αυτή όμως κοιμήθηκε στον καναπέ!

- Δεν καταλαβαίνω, είπε η Μ. Περάσαμε τέλεια! Ανταλλάξαμε τα νέα τελευταίων χρόνων και αρχίσαμε να θυμόμαστε ιστορίες από τα παλιά. Δεν έλειψαν ούτε τα υπονοούμενα ούτε τα πειράγματα! Οι μπηχτές και τα πονηρά χαμόγελα! Κι όμως! Δεν έγινε τίποτε! Είμαι πολύ μεγάλη για τέτοια παιχνιδάκια. Και δεν ξέρω και τι να κάνω... Να ξαναβγώ μαζί του; Να πάρω απόφαση ότι η σχέση μας είναι καθαρά φιλική πλέον; Να τον κυνηγήσω για χάρη των αναμνήσεων και του παρελθόντος;

Έλα μου ντε!

Πρώτη...

Λένε ότι αυτά που θα κάνεις την πρώτη μέρα του χρόνου καθορίζουν το πως θα εξελιχτεί ολόκληρη η χρονιά! Αν αυτό αληθεύει τότε το 2007 αναμένεται επεισοδιακό και ενδιαφέρον!

Καταρχάς είχε ελάχιστες ώρες ύπνου! Είχε πολλούς φίλους και χαβαλέ. Είχε μεγάλες ποσότητες αλκοόλ, φαγητών και γλυκών. Είχε ένα σύννεφο κάπνας, λεκέδες από ποτά σε πατώματα και καναπέδες κι ένα σπίτι που θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο. Είχε παιχνίδια αθώα και μη. Είχε μερικούς καβγάδες και μικροπαρεξηγήσεις. Είχε πολύ μουσική. Περίεργες αποκαλύψεις. Νέες φιλίες. Και φυσικά είχε Αυτόν! Είχε φιλιά γεμάτα πάθος, σφιχτές αγκαλιές, είχε ένα από τα καλύτερα "κρεβάτια"... Είχε τη γλυκόξινη γεύση του ευκαιριακού και του αποχωρισμού...

Καλή μας χρονιά!!!

Σε μια ώρα θα 'χουν όλα τελειώσει,

πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός;


Το ήξερα από την αρχή ότι αν και θα γιόρταζα την αλλαγή του χρόνου με τον Σ. την επόμενη θα τον έχανα... Ένα από τα πρώτα πράγματα που μου είπε εκείνο το βράδυ στα μπουζούκια (βλέπε εδώ) ήταν ότι είχε έρθει στην Ελλάδα μόνο για ένα μήνα, για τις διακοπές. Κι ότι σύντομα θα έπρεπε να γυρίσει πίσω, στο μουντό καιρό της Αγγλίας, στα ομοιόμορφα σπιτάκια της και την Βασίλισσα της... :-(

Και ήξερα πολύ καλά τη στιγμή που φιληθήκαμε για πρώτη φορά ότι θα έπρεπε σύντομα να αποφασίσω: θα ήταν μια ιστορία με προσκαθορισμένη ημερομηνία λήξης, ή θα έπρεπε να αντέξω μια σχέση από απόσταση δίχως ημερομηνία λήξης... Δεν έφυγε ούτε για μεταπτυχιακό ούτε για σπουδές. Ο Σ. μένει μόνιμα εκεί...

Δεν το ξανασυζητήσαμε αυτό το θέμα... Περάσαμε 15 υπέροχες μέρες μαζί... Περάσαμε μαζί όλο το βράδυ της Πρωτοχρονιάς και σχεδόν όλη την υπόλοιπη μέρα. Κι όταν άρχισε να νυχτώνει ένιωσα έναν κόμπο στο στομάχι. Είχε έρθει η ώρα μηδέν. Η ώρα που έπρεπε να ξεκαθαριστούν τα πράγματα. Κι ακόμα δεν ήμουν σίγουρη. Δε μπορούσα έτσι απλά να πω αντίο. Ούτε όμως ήμουν έτοιμη να μπλέξω σε μια τέτοια σχέση... Να μας χωρίζουν 4 ώρες πτήσης και 200 ευρώ σε αεροπορικά εισητήρια. Να μας ενώνει ένα τηλέφωνο και μια web cam με κακή ταχύτητα μετάδοσης...

Την επόμενη μέρα πήγα μαζί του μέχρι τη Νερατζιώτισσα. Τον φίλησα για τελευταία φορά και πήγα να πάρω το μετρό για Σύνταγμα. Είχα ραντεβού με τη Μ. και τη Ν.. Χρειαζόμουν οπωσδήποτε παρέα.

Δεν καταλήξαμε σε κάτι οριστικό. Θα δούμε. Θα αφήσουμε τον καιρό να αποφασίσει...