Έχεις κερατώσει ποτέ;

Α, τελικά το "αλήθεια ή θάρρος" είναι επικίνδυνο παιχνίδι! Πώς να απαντήσω σε μια τέτοια ερώτηση; Ναι, έχω κερατώσει. Αλλά... υπό συνθήκες!
Στο Γυμνάσιο για παράδειγμα, που οι σχέσεις δεν ήταν και τόσο σοβαρές, φυσικά είχα κερατώσει. Και είχα και παράλληλες σχέσεις... Με δύο, με τρεις... ;-)
Στις μετέπειτα σχέσεις μου όμως τα πράγματα έγιναν λίγο πιο περίπλοκα...

Αλλά πριν αρχίσω τις εξομολογήσεις, ας ορίσουμε λίγο καλύτερα την έννοια αυτού του περιβόητου κέρατου!
Τι σημαίνει για τον καθένα μας το κέρατο, η απιστία;
Ο κολλητός μου θεωρεί κέρατο μόνο το να πάει με κάποια άλλη. Το φλερτ και τα φιλιά δεν θεωρούνται καν πταίσματα.
Η Ν. θεωρεί κέρατο ακόμα και το να σκεφτείς τον εαυτό σου με κάποιον άλλον, να ποθήσεις κάποιον, ακόμη κι αν τελικά δεν κάνεις τίποτε...
Τη δική μου άποψη δεν την έχω σχηματίσει ακόμα οριστικά. Θεωρώ ότι κάποιες φορές είναι μεγαλύτερη η απιστία όταν ποθείς κάποιον άλλο ακόμα κι αν δεν το προχωρήσεις απ' ότι αν ένα μεθυσμένο βράδυ καταλήξεις σε ένα ξένο κρεβάτι. Η απιστία για μένα βρίσκεται στο συναίσθημα. Αν μπορείς να κάνεις σεξ με κάποιον χωρίς συναίσθημα, απλά σαν βιολογική ανάγκη, εγώ ίσως μπορέσω να το δεχτώ και να το συγχωρήσω. Το να είσαι όμως μαζί μου ενώ θα ήθελες να έχεις δίπλα σου κάποια άλλη, τότε ναι, αυτό για μένα είναι κέρατο. Μεγάλο...

Και μιας και το internet έχει τις απαντήσεις για όλα, είπα να το ψάξω λίγο ακόμα το θέμα! Google it είπα στον εαυτό μου! Και τι βρήκα;

κέρατο ουσ. ουδ. Λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί) αυτής της λέξης. (Προσθέστε τον/τους!)

Δεν νομίζω ότι υπάρχει τελικά ορισμός...
Ούτε ότι υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να δηλώσει με σιγουριά ότι ΠΟΤΕ δε θα κεράτωνε!
Ούτε και κανένας που μπορεί εκ των προτέρων να πει αν θα το συγχωρούσε ή όχι...