Ο ντελιβεράς

Όλοι οι άνθρωποι έχουν φαντασιώσεις! Κάποιοι άντρες γουστάρουν τις ψηλοτάκουνες γόβες και τα δικτυωτά καλσόν. Τις σερβιτόρες, τις κομμώτριες (θέλω να σε λούσω!)... Πολλές γυναίκες γουστάρουν τους άντρες με στολή!
Εγώ προσωπικά έχω κόλημμα με τους... ντελιβεράδες! Όταν παραγγέλνουμε πίτσες πάντα κάποια από τη γυναικοπαρέα θα φωνάξει "Αν είναι ωραίος πες του να περάσει"!

Τις προάλλες λοιπόν - και καθώς δεν είχα μεγάλη όρεξη να κάψω κι άλλη κατσαρόλα (!) - αποφάσισα να παραγγείλω κάτι από το καινούριο σουβλατζίδικο που έχει γεμίσει την πολυκατοικία φυλλάδια!
Η πόρτα ήταν κλειδωμένη οπότε αναγκάστηκα να κατέβω με τις πιτζάμες και μουρμουρώντας να ανοίξω. Και ξαφνικά βρέθηκα μπροστά στον ντελιβερά των ονείρων μου! Μου χαμογέλασε δίνοντας μου τη σακούλα κι εγώ ψιλοκόλλησα. Μου έπεσαν τα κέρματα, άφησα κάτω τη σακούλα, προσπάθησα να φτιάξω λίγο και το μαλλί το οποίο ήταν σε κακό χάλι. Τι να σας λέω τώρα; Χειρότερα δε γίνεται.
Ανέβηκα σπίτι κι όλο το βράδυ είχα τα νεύρα μου! Καλά καλά ούτε τα σουβλάκια δεν έφαγα! (καλά, αυτό είναι ψέμα...) Ποτέ ξανά δεν κατεβαίνω στην είσοδο σε τέτοιο χάλι!

Την επόμενη, κι ενώ γυρνούσα σπίτι φορτωμένη με τις σακούλες του σούπερ μάρκετ μαντέψτε ποιον πέτυχα; Μα φυσικά τον ντελιβερά μου! Και φυσικά ήμουν γι άλλη μια φορά σε κακό χάλι! Παρ' όλα αυτά αυτός μου χαμογέλασε και με χαιρέτησε! Προσπαθώντας να διατηρήσω την ψυχραιμία μου και να κρύψω διακριτικά τη σακούλα με τις σερβιέτες και το χαρτί υγείας του χαμογέλασα κι εγώ και τον καλημέρισα!
Ααααχ! Και τι δε θα 'δινα να άκουγα για μία και μοναδική φορά τις συμβουλές της Α., που δεν κατεβάινει ούτε μέχρι το ψιλικατζίδικο απέναντι χωρίς να βάλει κραγιόν! Δεν είναι η μοίρα μου να με δει αυτός ο κακομοίρης ντυμένη σαν άνθρωπος, με μαλλί χτενισμένο και χωρίς να κάνω κοτσάνες από την αμηχανία!

Τρεις μέρες τώρα παραγγέλνω από το ίδιο σουβλατζίδικο με την ελπίδα να τον πετύχω! Και κάθε φορά είναι άλλος! Στο τέλος ή θα μείνω απένταρη ή θα πάθω και τίποτε από τα πολλά σουβλάκια! Ή θα με ανακηρύξουν πελάτη της χρονιάς! ;-)