Μια πολύ γεμάτη μέρα

Χτες ήταν μια πολύ γεμάτη μέρα...
Κι ακόμα δεν έχω πολυσυνειδητοποιήσει τι και πως έγινε...
Καταρχάς βγήκα με μια παρέα φίλων. Και πήγαμε σε ένα clubάκι... Σας έχω πει ότι εγώ σε τέτοια μέρη παίζω απλά των φύλακα για τις τσάντες και τα παλτό! Το κορίτσι της γκαρνταρόμπας ένα πράγμα... Ο Λ. όμως είχε άλλα σχέδια. Με βούτηξε απλά από τον καρπό και με έσυρε (κυριολεκτικά) να χορέψουμε. Αφού προσπάθησα να ξεφύγω από το χορό (με μόνο αποτέλεσμα μια νυχιά και μια μελανιά στο χέρι) βρέθηκα να φιλιέμαι μαζί του! Για κανένα τρίλεπτο.
Δεν ξέρω πως γύρισα στην υπόλοιπη παρέα και τι κατάλαβαν. Εγώ πάντως ήμουν φρικαρισμένη. Κι εκεί που περίμενα να κάνει κάποια κίνηση και να μου προτείνει να πάμε σπίτι του ή σπίτι μου (και σχεδόν είχα αποφασίσει να πω και ναι) αυτός χαιρέτησε όλη την παρέα (μες στην τρελή χαρά) και έφυγε λίγο νωρίτερα από μας!
Ε, εκεί κάπου τα 'παιξα! Τι έγινε ρε παιδιά;
Ξεμονάχιασα τον κολλητό μου, του είπα τα πάντα και τον έσυρα μέχρι το σπίτι μου για να το αναλύσουμε το θέμα!
Πάνω στην ανάλυση πρέπει να μας πήρε κι ο ύπνος. Ξύπνησα νοιώθοντας μια ανάσα στο σβέρκο μου και με ένα χέρι να με κρατάει αγκαλιά... Χρειάστηκα 2-3 λεπτά για να συνειδητοποιήσω που ήμουν (και αν ήμουν ντυμένη - ήμουν). Σηκώθηκα προσέχοντας να μην τον ξυπνήσω και πήγα να φτιάξω ένα καφεδάκι να συνέλθω.
Εκεί λοιπόν που κρατάω το μπρίκι κι ετοιμάζομαι να βάλω τον καφέ στο φλιτζάνι μπουκάρει ο φίλος μου στην κουζίνα, με τη μπλούζα του στον ώμο και μου λέει:
- Δεν πιστεύω να κάναμε τίποτε χτες το βράδυ...
Ο καφές χύθηκε! Τα μάτια μου έγιναν σαν πιατάκια του καφέ! Ο φίλος μου λύθηκε στα γέλια... Απλά θα τον σφάξω!
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά για μια μέρα, την ώρα που πίναμε τον καφέ μας, χτυπάει το κινητό μου! Ο Κ.! Ναι, ο γνωστός Κ., για τον οποίο το καλοκαίρι έκλαιγα και χτυπιόμουν...
Παρά τα απεγνωσμένα νοήματα του φίλου μου δέχτηκα να βρεθούμε και του είπα να περάσει από το σπίτι το μεσημεράκι...
- Εγώ δεν έρχομαι μετά να σε μαζεύω, μου είπε ο φίλος μου. Που ξέρεις τι θα γίνει την επόμενη φορά;
Και μου έκλεισε και το μάτι! Γκρρρρ...
Τα υπόλοιπα ήταν μάλλον αναμενόμενα. Ο Κ. ήρθε από το σπίτι. Ανταλλάξαμε τα νέα των τελευταίων τριών μηνών που είχαμε χαθεί και φυσικά καταλήξαμε στο κρεβάτι...
Τώρα περιμένω τη Μ. να έρθει από εδώ. Αν και πιο κατάλληλη θα ήταν η Α... Νομίζω πάντως ότι έσπασα το ρεκόρ της. Μέσα σε ένα 24ωρο μ' άλλον φιλήθηκα, μ' άλλον κοιμήθηκα και μ' άλλον πηδήχτηκ@... (sorry, αλλά πως αλλιώς να το θέσω;)