Η σοκολάτα, τα αφροδισιακά και οι 9 ½ βδομάδες

Σας έχω εξομολογηθεί νομίζω ότι η σοκολάτα και τα γλυκά δε μου πολυαρέσουν... Κανείς όμως μάλλον δε με πιστεύει. Ακόμα κι οι φίλοι μου επιμένουν να μου φέρνουν γλυκά όταν έρχονται σπίτι. Και προφανώς οι περισσότεροι άντρες θεωρούν τη σοκολάτα πολύ γλυκό δώρο.

Έτσι λοιπόν, πέρσι μετά τα γενέθλια μου, το σπίτι μου ήταν γεμάτο γλυκά! Μισή τούρτα σοκολάτα, παστάκια, ταρτάκια, καριόκες, μιλφέιγ, σοκολατάκια! Ο παράδεισος του γλυκατζή! Εγώ πάλι προτιμούσα τις πίτσες που είχαν περισσέψει, τα λουκανοπιτάκια και τα κεφτεδάκια...

Ο Κ. δε μπορούσε να είναι εκεί στα γενέθλια μου... Ήρθε όμως δυο μέρες μετά. Φέρνοντας μου το δώρο μου (that's private) και μια lacta με την κλασική πια αφιέρωση για το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής του (μπορεί να μην είναι πρωτότυπο, είναι όμως γλυκό ρε γμτ...)!

Δεν ξέρω αν περίμενε να ξετυλίξω αυτόματα τη σοκολάτα και να τη μοιραστούμε αγκαλιά στον καναπέ. Πάντως σχολίασε το γεγονός ότι δεν την άνοιξα. Το δικαιολόγησε βέβαια βλέποντας το... ζαχαροπλαστείο στο οποίο είχε μετατραπεί το σπίτι μου! Κάπου εκεί όμως έκανα το λάθος να του πω ότι δε μου αρέσουν τα γλυκά...

Δεν το σχολίασε. Αλλά άστραψε το μάτι του! Το βράδυ θα μάθαινα γιατί!

Μετά από μια κουραστική μέρα όλο τρέξιμο το μόνο που ήθελα ήταν να κάνω ένα μπάνιο και να κοιμηθώ στην αγκαλιά του... Πράγματι βγήκα από το μπάνιο και κατευθύνθηκα στο δωμάτιο. Το οποίο όμως είχε μετατραπεί κι αυτό σε ζαχαροπλαστείο! Και στη μέση ο... ζαχαροπλάστης μου! Μου έκανε νόημα να ξαπλώσω και με φίλησε. Το φιλί του είχε γεύση τούρτας σοκολάτα! Συνέχισε να με φιλάει ενώ έφερε το δάχτυλο του στα χείλη μου... Η σαντιγί ήταν μια μάλλον ευχάριστη έκπληξη! Όλο το βράδυ συνεχίστηκε με έναν αισθησιακό τουρτοπόλεμο! Κρέμα, σιρόπι, σοκολάτα παντού! Πρέπει να ήταν η πρώτη και η μοναδική φορά που έφαγα τόσα γλυκά! Και που το ευχαριστήθηκα τόσο πολύ!

Έκτοτε η σοκολάτα για μένα δεν είναι υποκατάστατο... Απλά αφροδισιακό! Ανάμνηση μιας πολύ γλυκιάς νύχτας... Remake μιας παλιάς ταινίας... ;-)


____

Στο ψυγείο έχω μια σοκολάτα που μου έφερε ο Κ. (χωρίς αφιέρωση αυτή τη φορά), ταρτάκια και στο ντουλάπι κάτι cookies... Αλλά δεν έχω όρεξη να τα φάω... Θα περιμένω να έρθουν τα κορίτσια! Τώρα καταλαβαίνω γιατί έχω τόσο συχνά επισκέψεις! ;-)