Οι κανόνες του παιχνιδιού

Τις προάλλες βγήκα με έναν συμφοιτητή μου για καφεδάκι... Πάνω στην κουβέντα του ανέφερα και τις θεωρίες του Γ. περί χυλόπιτας... Το αποτέλεσμα; Άκουσα άλλη μια εμπεριστατωμένη και λεπτομερή ανάλυση για το καμάκι και τους κανόνες του! Μα, όλοι οι άντρες πια έχετε σύστημα;

Για να βρεις, λέει, γκόμενα σε κλαμπάκι δεν πας ποτέ μόνο με ανδροπαρέα! Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχουν και γυναίκες μαζί! Κι όσο πιο ωραίες τόσο καλύτερα! Γι αυτό το λόγο επιστρατεύουν αδερφές και ξαδέρφες και τις σέρνουν μαζί τους!

Όταν, λέει, μπαίνουν τέσσερις άνδρες μόνοι σε ένα κλαμπ, οι κοπέλες καταλαβαίνουν ότι έχουν έρθει για καμάκι και τους σνομπάρουν. Αν όμως μπουν συνοδευόμενοι οι μετοχές τους αυτόματα ανεβαίνουν!

Κι αν είναι ωραίες οι συνοδοί; Τα υποψήφια θύματα αισθάνονται και κολακευμένα όταν τα πλησιάζεις γιατί, λέει, σκέφτονται "Ήρθε με αυτήν την θεά και τώρα μιλάει σε μένα; Αααααχ!"

Γιατί είναι - είπαμε, αυτός τα λέει αυτά, όχι εγώ - στο DNA της γυναίκας να κυνηγάει το απαγορευμένο, το "αγκαζέ", το παράνομο! Τον ελεύθερο κι ειλικρινή δεν τον θέλει καμία!


Μάλιστα... Τελευταία έχω μείνει άφωνη! Δεν ήξερα ότι οι άντρες το έχουν ψάξει τόσο πολύ το θέμα! Κάνουν φροντιστήρια άραγε; Κι η σοφία αυτή μεταδίδεται από στόμα σε στόμα ή έχουν γραφτεί και εγχειρίδια;