Καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς!

Πάντα ήμουν ιδιαίτερα... θορυβώδης στο κρεβάτι. Φωνάζω, βογγάω και γενικά, όχι απλά δίνω στον άλλο να καταλάβει αν και τι μου αρέσει, αλλά φροντίζω να ενημερώσω ολόκληρη την πολυκατοικία για το ότι περνάω καλά! Οι άντρες όμως της ζωής μου υπήρξαν ιδιαίτερα εγκρατείς και ήσυχοι. Λίγα γλυκόλογα, ένα-δυο πνιχτά βογγητά στο τέλος κι αυτό ήταν όλο. Γι αυτό λοιπόν παραξενεύτηκα ιδιαίτερα την πρώτη φορά που κοιμήθηκα με τον Γ. Όσο λιγομίλητος ήταν στην παρέα, τόσο φλύαρος ήταν στο κρεβάτι! Ξεκινούσε με αναλυτική περιγραφή για το τι θα μου κάνει, συνέχιζε με μερικά επιφωνήματα του τύπου "Ναι, ναι", "Έτσι, έτσι", "Έλα... Ναι...", με στόλιζε με διάφορα κοσμητικά επίθετα και τελείωνε με γρυλίσματα και κραυγές!

Αυτό πάνω κάτω ήταν και το θέμα της χτεσινής συζήτησης με τη γνωστή γυναικοπαρέα (επιτέλους, επέστρεψαν κι οι τελευταίες από τις καλοκαιρινές διακοπές). Καθισμένες στο μπαλκόνι της Ε. και πίνοντας μπύρες ακούγαμε ένα ζευγάρι από την απέναντι πολυκατοικία να δίνει ρεσιτάλ! Αυτή φώναζε "Μωρό μου", απαντούσε αυτος "Λατρεία μου". Έκανε αυτή "Αααααχ!", έκανε αυτός "Ωωωωωχ!". Φώναζε αυτή "Έλα", πρόθυμος αυτός απαντούσε "Έρχομαι"! Κανονικός διάλογος!

Αρχίσαμε λοιπόν την ανάλυση! Τι μας αρέσει να ακούμε στο κρεβάτι, τι μας ανάβει, τι μας ξενερώνει, τι μας προκαλεί νευρικό γέλιο!

Το σεξ στα μουγκά μπορεί να είναι διεγερτικό, ειδικά αν στο διπλανό δωμάτιο κοιμάται η υπόλοιπη παρέα. Γενικά όμως χρειάζεται και λίγο μπλα μπλα... Δεν είναι ανάγκη να βγάζει ο άλλος λόγο, αλλά θεωρώ ιδιαίτερα διεγερτικό να μου λέει τι θα μου κάνει (αρκεί να κάνει αυτά που λέει, όχι προεκλογικές υποσχέσεις). Μου αρέσει να με κοιτάει στα μάτια και να μου λέει "Μωρό μου". Και στο κατάλληλο κλίμα γουστάρω τα βρωμόλογα!

Όσο για το τι μας ξενερώνει; Με καλύπτει το παρακάτω ανέκδοτο:

Οι πιο μισητές ατάκες από τους άντρες κατά την διάρκεια του σεξ και οι αντιδράσεις

- «Πες μου, πες μου, πες μου..» (Σπάω το κεφάλι μου, ρε γαμώτο, αλλά τίποτα έξυπνο δεν μου' ρχεται.)
- «Σ' αρέσει, μωρό μου, σ' αρέσει;» (Αν βάλεις γλώσσα μέσα και σταματήσεις να με αποσπάς, μπορεί και να αποφασίσω.)
- «Α, καλά το κάνεις!» (Μωρ' τι μας λες, μπράβο μου, τώρα μ' έφτιαξες!)
- «Τι σου κάνω;» (Ε, τι μου κάνεις, τίποτα στην πραγματικότητα, αλλά μην το κάνουμε και θέμα.)
- «Τι άντρας είμαι εγώ!» (Μαλ...ας.)
- «Πως με θες;» (Ψιλοαβανταζέ, 30 μοίρες απόκλιση δεξιά, μια μερίδα βιδωτό με μια ιδέα από πλαγιομετωπικό, στη συνέχεια θέλω να τελειώσεις εκτός δωματίου και θα πάρω άλλη μια φέτα με ρίγανη, ευχαριστώ.)
- «Παρ' τα μωρή άρρωστη/πουτ...να/καρ..λα/ξεσκι...ένη/κατσίκα κλπ» (Να σου πω, σε ποια νομίζεις ότι μιλάς, με ήξερες και από χθες;)
- «Πως στον χώνω!» (Υπάρχει θεός και βλέπει.)
- «Θα σε σουβλίσω!» (Τι; Με απειλείς κιόλας;)
- «Σιγά, παιδάκι μου, θα με φας!» (Ναι, έχω ένα πεινασμένο πιράνχας ανάμεσα στα πόδια μου και είναι η ώρα ταΐσματος του.)
- «Αργκδμπιαααχ» (Εγώ φταίω που σου δίνω σημασία και προσπαθώ να βγάλω νόημα.)
- «Θα στον βάλω μέχρι τ' αυτιά!» (Α, ωραία, γιατί είχαν βουλώσει από τα κενά αέρος.)
- «Θα σου ξε...ίσω την μήτρα» (Θα σου κάνω μήνυση)
- «Aαααχ, με καις μωράκι μου» (Το έχω από ώρα στον θερμοθάλαμο και τώρα το έβαλα στους 250.)
- «Mη σταματάς, μη σταματάς, μη σταματάς!» (Ναι, τώρα το θυμήθηκες να αργήσεις που είμαι εγώ από πάνω η ξεγοφιασμένη.)
- «Ο φίφης μου έγινε πέτρα/σίδερο/γρανίτης/σχιστόλιθος/ σκυρόδεμα/πλάκα Καρύστου/Πεντελικό/μω-σαικό κλπ» (Ταφόπετρα έγινε, αλλά θα μείνει μεταξύ μας.)
- «Νιώσε το λοστάρι μου!» (Α, εσύ τα' χεις παίξει τελείως, αυτό ήταν, ΦΕΥΓΩ!)
- «Aααχ, έρχομαι» (Δεν θα με βρεις εδώ.)