5.11.08

Οριζοντίως νούμερο 2, η γιαγιά...

Στο ίδιο σόι πάλι, πρέπει να το είχα βάλει σκοπό να τους γνωρίσω όλους οριζοντίως...
Διακοπές Χριστουγένων και απουσίας γονέων εκμεταλευόμενοι (η ιστορία χρονολογείται αρκετά χρόνια πριν) έχουμε εγκατασταθεί με τον φίλο μου σπίτι του. Έξι Γενάρη, πρωί, πολύ πρωί, ανοίγει πάλι η πόρτα. Η σκηνή έχει ως εξής! Εμείς τρομαγμένοι - αγουροξυπνημένοι και φυσικά γυμνοί κάτω από τα σκεπάσματα. Η γιαγιά στην πόρτα, στήλη άλατος. Και ο παπάς πίσω έχει μείνει με τον ψαλμό στη μέση και το λιβανιστήρι να εκτελεί ελεύθερη ταλάντωση!
Περιττό βέβαια να σας πω ότι μόλις ανακτήσαμε την ψυχραιμία μας και τυλιχτήκαμε υποτυπωδώς με τα σεντόνια, ο παπάς μας... έψαλε κανονικότατα, μας άγιασε, μου 'χωσε και το σταυρό κάτω από τη μύτη να τον φιλήσω!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φαντάζομαι μετά ανέβηκε τρελλά η διάθεση... Παπάς με γιαγιά να σας πιάνουν στα πράσα; Η πιο φοβερή φαντασίωση... ;-)))

J.

An-Lu είπε...

Καλά....εγώ στη θέση σου όχι να ανοίξει η γη να με καταπιεί, αλλά ενοίκιο σε κατακόμβη θα έδινα ;-)