8.9.08

Ένα κατά λάθος ναι...

Κάπου πρέπει να έχω αναφέρει την ιστορία μου με το "κατά λάθος ναι" μου... Ίσως ήρθε και η ώρα να την γράψω! Πιάσαμε που πιάσαμε τους παλιούς συμμαθητές... Ας σας πω και για τον Γ.!
Πρώτη λυκείου και στο νέο τμήμα είμαστε κατά βάση η παλιοπαρέα του γυμνασίου. Με τρία τέσσερα νέα άτομα. Που, όπως ήταν λογικό, δε μπήκαν και τόσο εύκολα στην παρέα μας... Ανάμεσα τους και ο Γ.
Εγώ όμως κατά βάθος είμαι κοινωνικό άτομο! Μια από τις πρώτες μέρες του σχολικού έτους λοιπόν, πετυχαίνω τον Γ. δυο γωνίες από το σπίτι μου! Του μιλάω, του πετάω και κάτι αστειάκια του στυλ "ποια πας να συναντήσεις;" με τον Γ. να μην αντιλαμβάνεται το πείραγμα και να προσπαθεί να με πείσει ότι όντως φρονιστήριο πάει. Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα! Ο Γ. με... ερωτεύτηκε!
Άρχισε να με περιμένει στη γωνία για να πάμε μαζί σχολείο (βλέπετε, έμενε πράγματι δυο γωνίες από το σπίτι μου)... Με περίμενε όταν κατέβαινα για τα αγγλικά για να με συνοδεύσει μέχρι το φροντιστήριο. Και διάφορα άλλα που θα τον κατέτασσαν κάπου ανάμεσα σε gentleman και stalker!
Είχα αρχίσει κι εγώ να το ψυλιάζομαι, είχα φάει και λίγο δούλεμα από τις φίλες μου... Πάντως εμένα ο Γ. κλικ δε μου έκανε! Αφήστε που ήμουν και ερωτευμένη με τον... καθοδηγητή μου (βλ. Γιατί μπαμπά;).
Κάποια στιγμή πάντως ο Γ. αποφάσισε να κάνει την κίνηση του! Μια Παρασκευή βράδυ που πάλι με πήγαινε μέχρι το φροντιστήριο μου κάνει την - απαράδεκτη - ερώτηση: "Θες να τα φτιάξουμε;".
"Μμμμ... Ναι..." κάνω με έναν ελαφρώς ειρωνικό τόνο του στυλ "ωχ, τα πιάσαμε τα λεφτά μας, τι λέμε τώρα;"
Αλλά όπως ούτε στο γραπτό λόγο γίνεται αντιληπτός ο τόνος μου, κάπως έτσι φαίνεται δεν τον έπιασε ούτε ο Γ.!
Και μου κάνει ένα κεφαλοκλείδωμα (αδυνατώ να το χαρακτηρίσω αλλιώς) και με φιλάει πριν προλάβω να αντιδράσω! Αφήστε που είχαμε φτάσει πλέον και έξω από το φροντιστήριο! Ελαφρώς αποσυντονισμένη και χωρίς να ξέρω από που να αρχίσω, δεν πρόλαβα να πω τίποτε! Με χαιρέτησε και μου είπε ότι θα τα πούμε στο σχόλασμα!
Περιττό να σας πω ότι εγώ ένα τρίωρο δεν πρόσεξα ούτε λεπτό στο μάθημα προσπαθώντας να σκεφτώ πως ακριβώς θα ξεμπλέξω από αυτήν την κατάσταση. Αν γίνεται, χωρίς να τον πληγώσω κιόλας. Γιατί κάπου μέσα μου ήξερα ότι δεν το είχα χειριστεί και πολύ καλά. Κι αν ήμουν σωστή θα έπρεπε να το είχα ξεκόψει καιρό τώρα...
Το τρίωρο δεν έφτασε και στο σχόλασμα ακόμα δεν είχα ιδέα τι να κάνω! Οπότε απλά τον άφησα να με παρασύρει σε ένα στενάκι κοντά στο σπίτι μου και να με ξαναφιλήσει. Και ρε γμτ, το δεύτερο φιλί ήταν και πολύ καλύτερο από το πρώτο...
Την επόμενη μέρα βγήκα για καφέ με την Α.... Μάλλον δεν ήταν το κατάλληλο άτομο για να το συζητήσω. Καταρχάς γέλασε με το πάθημα μου! Κι έπειτα, αντί να μείνει στην ουσία του θέματος, απλά μου απάντησε ότι ο Γ. είναι Χ Α Λ Ι Α ! Και ότι πρέπει να τον ξεφορτωθώ το συντομότερο! Και σκασίλα μας κι αν πληγωθεί.
Εγώ πάλι σκεφτόμουν ότι ο Γ. είναι πολύ καλό παιδί. Και κατά βάθος είναι γλυκούλης. Και ο Κ. στο κάτω κάτω σιγά μη μου κάτσει! (ναι, ούτε εγώ πάω για όσκαρ ωρίμου σκέψεως)
Αποφάσισα να βγω άλλη μια φορά μαζί του πριν του δώσω τα παπούτσια στο χέρι. Να του πω πλέον ότι να, ξέρεις, λάθος κατάλαβες, εγώ κατά βάθος όχι ήθελα να πω, ούτε λόγος!
Το βράδυ βγήκαμε με την Α. και τον τότε φίλο της και άλλα 4-5 παιδιά από το σχολείο. Και ρε γμτ, ο Γ. ήταν τόσο μα τόσο καλός! Εμένα όμως κάτι δε μου καθόταν καλά... Θες η κριτική της Α.; Κανά δυο περίεργα βλέματα που μου έριξαν οι άλλοι; Το ότι την Τρίτη θα έβλεπα τον Κ. στην πορεία;
Όταν με γύρισε σπίτι του είπα ότι sorry, αλλά τελικά δε μπορώ...
Δεν το δέχτηκε όμως έτσι αδιαμαρτύρητα! Και μου άρχισε μια ολόκληρη κουβέντα για το γιατί και για το τι έκανε λάθος... Τα μάσαγα κι εγώ έτσι που δεν ήμουν απόλυτα αποφασισμένη... Και ξαναβρεθήκαμε να φιλιόμαστε στην πυλωτή!
Δευτέρα στο σχολείο ήμουν πάλι να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Δεν αισθανόμουν και ποτέ πολύ άνετα με τις... ενδοσχολικές σχέσεις! Η όλη κατάσταση ήταν λίγο δράμα! Τέλος πάντων, στο σχόλασμα κατάφερα να του ξαναπώ να χωρίσουμε και μάλλον ήμουν πιο πειστική! Έσκισε κι αυτός το χαρτάκι με το τηλέφωνο μου! Γύρισα κι εγώ σπιτάκι μου!
Και... ντριιιιιν! Τηλέφωνο! Για να μου εξομολογηθεί ότι μπορεί να έσκισε το χαρτάκι αλλά.... το τηλέφωνο μου το είχε ήδη μάθει απ' έξω!
Επί ένα μήνα προσπάθησε με αυτόν τον τρόπο να με κάνει να αλλάξω γνώμη. (και ακόμα αναρωτιέμαι πόσο πολύ φταίει η κριτική της Α. που δεν άλλαξα... γιατί πραγματικά, τόσα χρόνια μετά, δεν καταλαβαίνω τι στραβό του έβρισκα!)
Ε, μετά τον ένα μήνα αγανάκτησε κι αυτός! Έκανε κόμμα με έναν άλλο από την τάξη που τον είχε παρατήσει η διπλανή μου και άρχισαν να μας ανεβοκατεβάζουν τσούλες! Τουλάχιστον έπαψα να νοιώθω τύψεις μετά από αυτό! :-P

Κι όλα αυτά για ένα λάθος ναι;

2 σχόλια:

Elementstv είπε...

Ετσι ειναι ,πολλες φορες κοιταμε το τι θα πει ο περιγυρος για το ταιρι μας.Αλλωστε ποσες φορες κανουμε τελειο σεξ ,με αντρες που δεν θα παρουσιαζαμε στους γυρω μας???

An-Lu είπε...

Πιό λάθος ακόμα μου φαντάζει το "μμμμόχι" παρά το "ναι"...