Το Δεκέμβρη γύρισε στην Αθήνα ο πρώτος και μεγάλος έρωτας της Μ. Για πρώτη φορά - και τελευταία ελπίζω - πέρασα τόσες ώρες με τη Μ. στα μαγαζιά! Ανανέωση γκαρνταρόμπας, καινούρια εσώρουχα, παπούτσια!
Και επιτέλους ήρθε η ώρα της συνάντησης! Εγώ πήγα από νωρίς στο σπίτι της Ε. περιμένοντας ένα τηλέφωνο, ένα μήνυμα που να μας ενημερώνει για τις εξελίξεις. Μας πήρε ο ύπνος χωρίς να έχουμε ακόμα κάποια είδηση. Και το πρωί μας ξύπνησε το κουδούνι!
Η Μ. αρνήθηκε να μας πει οτιδήποτε πριν πιει την πρώτη γουλιά καφέ - παρεμπιπτόντως η Ε. φτιάχνει άθλιο καφέ ;-) - και τραβήξει μια πρώτη τζούρα από το τσιγάρο της. Α! Δεν τις αντέχω αυτές τις γεμάτες μυστήριο παύσεις και εισαγωγές! Οκ! Το παραδέχομαι! Είμαι περίεργη και ανυπόμονη! Ουφ!
- Ο Ι. κοιμήθηκε στο κρεβάτι μου! δήλωσε επιτέλους η Μ. κι αμέσως σήκωσε την κούπα της για να πιει μια δεύτερη γουλιά.
Μετά το πρώτο σοκ η Ε. ρώτησε:
- Κι εσύ πού κοιμήθηκες;;;
Αμ, εδώ είναι το πρόβλημα! Γιατί, ναι, ο Ι. κοιμήθηκε στο κρεβάτι της, αυτή όμως κοιμήθηκε στον καναπέ!
- Δεν καταλαβαίνω, είπε η Μ. Περάσαμε τέλεια! Ανταλλάξαμε τα νέα τελευταίων χρόνων και αρχίσαμε να θυμόμαστε ιστορίες από τα παλιά. Δεν έλειψαν ούτε τα υπονοούμενα ούτε τα πειράγματα! Οι μπηχτές και τα πονηρά χαμόγελα! Κι όμως! Δεν έγινε τίποτε! Είμαι πολύ μεγάλη για τέτοια παιχνιδάκια. Και δεν ξέρω και τι να κάνω... Να ξαναβγώ μαζί του; Να πάρω απόφαση ότι η σχέση μας είναι καθαρά φιλική πλέον; Να τον κυνηγήσω για χάρη των αναμνήσεων και του παρελθόντος;
Έλα μου ντε!
7 σχόλια:
Να κάτσει στα αυγά της!!! Ακούς εκεί να κοιμηθεί το γομάρι στο κρεβάτι και η κοπελίτσα στον καναπέ!!!!
Αν είναι δυνατόν!! Και μόνο απο αυτό θα έπρεπε να φάει ένα ωραίο, κόκκινο και BOLD "Χ"!!!
"είμαι πολύ μεγάλη για τέτοια"!!!
Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα στον έρωτα. Βέβαια θα συνιστούσα να μην τρώμε ξαναζεσταμένο φαγητό...
Συμφωνώ εντελώς με την Χρύσα!!!!
Χα, χα! Πασάς ο Γιαννάκης μας.
Οχι μόνο δεν πότισε την κακομοίρα τη Μαρούλα μας αλλά την έστειλε και στον καναπέ. Εύγε! Μήπως του πήγε και το πρωινό στο κρεβάτι;
Πάνε χαμένα και τα ψώνια...
Αυτή η ιστορία μου θύμισε μία ανάλογη δική μου από τα φοιτητικά χρόνια. Ο συγκάτοικός μου, πολύ ωραίο παιδί, γνώρισε τον πρώτο κιόλας μήνα φοιτητικής ζωής, μία πολύ χυμώδη τύπισσα, με το πολλά υποσχόμενο όνομα Σαμάνθα, που τον πλεύρισε με τη μία. Βγήκαν με παρέα, μετά του ζήτησε να συνεχίσουν για ένα ποτό μόνοι τους, μετά τον κάλεσε να κοιμηθεί στο σπίτι της κι εκεί που ξέστρωνε το κρεβάτι, αυτός τη ρώτησε "εγώ πού θα κοιμηθώ;". Κοιμήθηκε στο κρεβάτι της συγκατοίκου της που έλειπε.
Οταν ρώτησα το εύλογο "ΓΙΑΤΙ;" μου απάντησε με ένα φυσικό ύφος:
"Αφού ξέρεις ρε μαλάκα ότι αγαπάω τη Σούλα". (η οποία Σούλα δεν βλεπόταν και με την οποία δεν είχε ακόμη τίποτα).
Έβγαλα τα παπούτσια να μουτζώσω με τα τέσσερα!
*τα Γιαννάκης και Μαρούλα ενδεικτικά, έτσι για να μη γράψω "ο Ι. μας" και "η Μ. μας".
@ Chrisa & julia
Χα χα χα! Εύκολο να το λες... Αλλά οι παλιές αγάπες δεν πάνε τόσο εύκολα ούτε στον παράδεισο ούτε και στο διάολο...
@ civil
Ξαναζεσταμένο φαγητό... Δεν το σκέφτηκα ποτέ έτσι... Κάποιες σχέσεις δεν τελειώνουν έτσι εύκολα, μπαίνουν πράγματι στην κατάψυξη. Όταν όμως τις βγάζεις είναι και πάλι νοστιμότατες και φρεσκότατες! ;-)
@ Αταίριαστος
Μωρέ πασάς δε λες τίποτε! Το θέμα είναι γιατί;;; Ποιά λες να αγαπάει ο Ι. και να ταλαιπωρεί τη Μ. μας; Δεν πάτε καθόλου καλά εσείς οι άντρες! Θα σας άρεσε να σας κάναμε το ίδιο; Να σας αφήναμε στα κρύα του λουτρού να σκέφτεστε τι διάολο πήγε στραβά; Ουφ!
Λες και δεν το κάνετε; Χα, χα...
@ Αταίριαστος
Συκοφαντίες αγαπητέ! Δεν το κάνουμε! ...Ή τουλάχιστον δεν το κάνουμε σε αυτούς που γουστάρουμε! ;-)
Δημοσίευση σχολίου