Η φορά που το σύμπαν συνομώτησε για να παραμείνω πιστή

O Coehlo την ξεκίνησε όλη αυτή την... θεωρία συνομωσίας με την χαζοχαρούμενη κι υπεραισιόδοξη δήλωση του ότι "όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί στο να γίνει πραγματικότητα"! Κι από κει και πέρα χιλιάδες ανέκδοτα, παραφράσεις και παραλλαγές έκαναν την εμφάνιση τους!
Όταν θέλεις λοιπόν κάτι πάρα πολύ το σύμπαν τι κάνει;
Συνομωτεί για να το πετύχεις;
Κάνει την πάπια;
Ή μήπως το σύμπαν έχει και καλύτερα πράγματα να κάνει από το να ασχολείται με μερικούς εγωκεντρικούς τύπους που θεωρούν ότι άλλη δουλειά δεν έχει από το να περιστρέφεται γύρω τους;

Όπως και να 'χει, μερικές φορές αισθάνομαι ότι το σύμπαν έχει μια περίεργη αίσθηση του χιούμορ! Και μου στέλνει πολύ παράξενα μηνύματα!

Την ιστορία αυτή τη θυμήθηκα χτες, συζητώντας με την μικρή της παρέας, τη Σ., για την τριήμερή της. Και θυμήθηκα και τη δική μας τριήμερη!

Τα είχα μόλις φτιάξει με τον Σ... Κι ήμουν τρελά ερωτευμένη! Ο Σ. όμως ήταν σε άλλο σχολείο και θα έπρεπε να περάσω τρεις ολόκληρες μέρες μακρυά του! Το είχαμε νομίζω υπολογίσει και σε ώρες και τις μετράγαμε ανάποδα με την Ε. (που από τότε ήταν κολλημένη με τον Χ.)! Σταματήσαμε βέβαια να υφαίνουμε το πέπλο της πιστής Πηνελόπης με το που φτάσαμε στο ξενοδοχείο κι άρχισαν οι πρώτες πλάκες με τα δωμάτια και τα τηλέφωνα!

Περάσαμε τρεις αξέχαστες μέρες με άφθονο ξενύχτι, αλκοόλ και τσιγάρα στα κρυφά, με πόδια πρησμένα από τα ψηλοτάκουνα παπούτσια που είχαμε για πρώτη φορά φορέσει (εγώ προσωπικά τα έβαλα για 10 λεπτά, έφαγα μια μεγαλοπρεπέστατη τούμπα στις σκάλες και ξανάβαλα τα μποτάκια μου!)! Με τηλεφωνικές φάρσες και κυνηγητό στους διαδρόμους του ξενοδοχείου. Με βουτιές στην πισίνα (συνήθως όχι οικειοθελώς) και φυσικά με αρκετά ερωτικά μπερδέματα. Πόσα ζευγάρια δημιουργήθηκαν και χάλασαν μέσα σε ένα και μόνο τριήμερο δε μπορώ να θυμηθώ. Θυμάμαι όμως πολύ καλά ότι εγώ ήμουν πιστή! Σχεδόν...

Κάπου στη μέση του ταξιδιού της επιστροφής βρέθηκα στον κάτω όροφο του πούλμαν. Οι πάνω άλλωστε ακούγανε Βανδή στη διαπασών... Οι κάτω πάλι είχαν ξεραθεί στον ύπνο. Εκτός από τον Π.!

Ο Π. καθόταν στο διάδρομο τρώγοντας σοκολάτα. Με φώναξε κοντά του. Στεκόμουν ακριβώς μπροστά του κι αυτός με τάιζε σοκολάτα. Έχω ξαναπεί ότι ΔΕ μου αρέσει η σοκολάτα αλλά σε τέτοιες φάσεις πραγματικά δεν έχει σημασία. ;-)
Ο Π. άλλωστε ήταν κι ένα μεγάλο μου κόλλημα. Από την Α Γυμνασίου μέχρι και την Α Λυκείου τα φτιάχναμε και τα χαλάγαμε μια φορά το χρόνο!
Όταν πια η σοκολάτα τέλειωσε ο Π. έσκυψε και τα χείλη μας σχεδόν ακούμπησαν.



- Πολύ θα ήθελα να φιλήσω μια κοπέλα που μόλις έχει φάει σοκολάτα, μου είπε...

Τη στιγμή που τα χείλη μας είχαν ακουμπήσει ακούστηκε η φωνή της Αγγλικού, που μας συνόδευε στην εκδρομή.

- Αναρωτιέμαι τι θα κάνετε όταν γυρίσουμε στο σχολείο με όλα αυτά που έχουν γίνει!

Μα, τώρα βρήκε κι αυτή να ξυπνήσει; Και να πάθει και τέτοια κρίση εξυπνάδας; Εγώ νόμιζα ότι δεν είχε πάρει χαμπάρι τι παιζόταν!

Τέλος πάντων, το φιλί αυτό δε δόθηκε ποτέ... Γύρισα στον Σ. και ποτέ δε θα μάθω τι διαφορετικό θα μπορούσε να είχε γίνει... Φαντάζομαι όμως ότι το σύμπαν θα γέλασε αρκετά με τη φάρσα που μου σκάρωσε!